“ฮ่าๆ มั่นคงๆ ยิ่งนัก เมื่อตัดสินใจแล้วเจ้าคิดว่าเดินทางไปเรื่อยๆ เช่นนี้จะพบหรือ วันนี้เจ้าติดอยู่ในป่ามายา เจ้าก็เกือบเอาชีวิตไม่รอดแล้ว”
“ที่นี่คือป่ามายาหรือขอรับ”
“ถูกต้อง ป่ามายาเป็นสิ่งมหัศจรรย์บนพื้นพิภพนี้มันจะเคลื่อนที่ไปมามีที่อยู่ไม่แน่นอน ไม่ว่ามนุษย์ ปีศาจ หรือเทพเซียนหากมีจิตใจที่กิเลสเมื่อหลงเข้ามาในดินแดนนี้จะถูกกระตุ้นให้ความต้องการที่ซ่อนอยู่ภายในใจตื่นขึ้นมา เจ้าสัมผัสแล้วนี่ เป็นอย่างไรบ้างเล่า”
“ท่านผู้เฒ่า ท่านเข้ามาที่นี่ได้และช่วยข้าไว้ หากเป็นไปได้ท่านทราบหรือไม่ว่าข้าจะพบชาวปีศาจหรือแดนปีศาจได้อย่างไร”
“ฮ่าฮ่าๆ เจ้าหนุ่มเจ้าช่างน่าสนใจยิ่งนัก มีแต่มนุษย์หวาดกลัวชาวปีศาจแต่เจ้ากลับไม่กลัวซ้ำยังต้องการพบอีก แต่ว่านะมนุษย์ธรรมดาๆ หากไม่ดวงตกจริงๆ คงไม่มีโอกาสได้พบชาวปีศาจได้หรอก ทั้งสองดินแดนแยกออกจากกันเนิ่นนานทั้งยังมีอาคมกั้นเขตแดนเอาไว้ ยากนักที่มนุษย์ธรรมดา
