51-1 คนที่เขาคิดถึงมิได้เป็นบุรุษ

1730 คำ

“จากนี้เจ้าเป็นน้องชายข้าแล้วนะ ฮ่าฮ่า” “น้องชายบ้านเจ้าสิ ข้าอายุมากกว่าเจ้า ทางที่ดีเจ้าเรียกข้าว่าพี่ใหญ่” “ไม่มีทาง” ทั้งสองสัตว์อสูรต่างหันหน้าเข้าหากันแววตาไม่มีใครยอมใคร ไป๋จินหลงมองดูส่ายศรีษะเล็กน้อย ในอกเสื้อพลันมีความอุ่นร้อนเกิดขึ้นกับมีแสงสว่างอบอุ่นค่อยๆสว่างขึ้น “เกิดอะไรขึ้น นายท่าน” ซวี้หานเอ่ยถามพลางขยับเข้าไปใกล้ด้วยท่าทางเตรียมพร้อมมองดูไป๋จินหลงที่ค่อยๆหยิบบางสิ่งออกมาจากในอกเสื้อ เมื่อแบเมื่อให้เห็นชัด มันคือหยกชิ้นเล็กๆชิ้นหนึ่ง “เหตุใดมันจึงส่องแสง” “บางทีนี่อาจเป็นการบอกเหตุเกี่ยวกับเจ้าของหยกชิ้นนี้ก็เป็นได้” “เจ้านาย หยกนี้คือของคนที่ท่านตามหาใช่หรือไม่” “ใช่” “นายท่าน จากที่ข้ามองดูสีสรรของหยกและแสงที่ส่องออกมาน่าจะเป็นเหตุมงคล เช่นการเลื่อนขั้นระดับพลัง ถ้าเป็นเช่นนั้นเกรงว่าระดับพลังจะไม่ใช่ระดับล่างๆ ต้องเป็นกึ่งเซียนเช่นท่าน หรือสูงกว่าก็เป็นได้”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม