ฮองเฮาหลิวขมวดคิ้วขยับตัวเล็กน้อยนางสังเกตว่ารัชทายาทค่อนข้างใช้อารมณ์มากเกินไปทั้งท่าทางก็ไร้มารยาทมากขึ้นทุกที
“รัชทายาท ไม่ว่าไปสถานที่ใดเจ้ามักโวยวาย เจ้าน่ะรักษาภาพพจน์ของตนเองเสียหน่อย ระวังจะมีคนไปพูดจนฝ่าบาทมองเจ้าไม่ดี ต้องไม่ลืมว่าฮองเต้มีองค์ชายมากมายทุกคนล้วนแข่งขันกันให้เป็นที่ถูกใจของฝ่าบาทหากวันหนึ่งเกิดการเปลี่ยนแปลงก็ไม่จำเป็นว่ารัชทายาทต้องเป็นท่านเสมอไป”
“เสด็จแม่ ข้าทราบแล้ว”
“ท่านพี่ ท่านคิดว่าพวกเราควรทำอย่างไร”
“เรื่องการแต่งตั้งนี้คงได้แต่ปล่อยผ่านไป เพียงแต่เดิมอำนาจทางทหารเป็นสิ่งที่พวกเราต้องการดังนั้นตราตั้งสั่งการเป็นสิ่งสำคัญยามนี้ฝ่าบาทแสดงเจตนาชัดเจนให้เซียนอ๋องดูแล คงต้องหาวิธีอื่นเพื่อให้ได้อำนาจทหารมาไว้ในมือข้าจะลองหาวิธีตีสนิทกับคนในกองทัพ นอกจากนี้ยังมีกองกำลังที่สำคัญแม้จะมีกำลังที่น้อยกว่าก็ตาม”
“ท่านลุงหมายถึงกองกำลังขององค์รักษ์หลวง และกองกำลั
