“เลือกเอาว่าจะให้ฉันไปช่วยเธอออกมาจากตรงนั้น หรือเธอจะฝ่าเศษแก้วออกมาด้วยเท้าเปลือยของตัวเอง” เอวากัดปากตัวเองด้วยความเคียดแค้น และยิ่งเห็นใบหน้าเยาะเย้ยของครูส ยิ่งทำให้เธอเจ็บใจตัวเอง ที่บ้าคลั่งอย่างไร้สมอง
ครูสยิ้มออกมาและเดินเข้าไปหาร่างบางที่ยืนนิ่ง รอให้ครูสมาเอาเธอออกจากวงล้อมเศษแก้ว ให้เธอบ้าคลั่งเพียงใด แต่เธอก็ไม่โรคจิตพอที่จะทำร้ายตัวเองได้ ครูสช้อนร่างบางเข้าสู่อ้อมแขนที่เอวาให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ครูสเดินตรงไปยังโซฟาริมผนังห้องอีกฟาก เขาวางเอวา
"โอ้ย!" เอวาร้องออกมา เมื่อเธอคิดว่าจะได้รับอิสระ ครูสกดร่างเธอไว้กับโซฟาตัวยาวด้วยมือข้างเดียว
“ฝันกลางวันแล้วละ ถ้าเธอคิดว่าจะไม่มีบทลงโทษกับการกระทำที่ไร้สมอง” ครูสใช้มืออีกข้างของตนปลดเข็มขัดและตะขอกางเกงของตัวเองอย่างรวดเร็ว เวลาไม่นานเขาก็อวดโฉมตัวตนต่อหน้าเอวาที่เข้าสถานการณ์อนาคตอันใกล้ที่จะเกิดขึ้นทันที
“ไม่!” เอวาร้องไ
