ทีเด็ดคุณแม่วัยสาว

ของขวัญ

ตอนที่ 12

บ้าที่สุด! ตอนแรกก็อ้างว่าบันทึกรูปของลูกชาย แต่เอาเข้าจริง เธอกลับมองแต่รอยยิ้มของเขาทุกครั้งเลย!

‘นอนกับผมสักครั้งสิ’ ประโยคนี้ยังคงมีอิทธิพลกับความรู้สึกของเธอ! จะว่าไป... เธอยังไม่ได้มอบของขวัญให้เขาเลยนี่นา

ชายหนุ่มนั่งนึกย้อนไปเมื่อหลายวันที่แล้ว ชานนท์รับดูแลน้องคิมแทนหญิงสาวในช่วง 4-5 วันแรก เขาเคยถามเธอว่าต้องทำอย่างไร เขาจึงจะมี ‘ตัวตน’ ในสายตาของเธอบ้าง เพราะที่ผ่านมาไม่ว่าจะทำอย่างไร ทุ่มเทแค่ไหนณดารินทร์ก็มองผ่านเขาไป ราวกับว่าหน้าหล่อ ๆ ของเขานี้มันไม่มีความหมายกับเธอเลย

‘สิ่งที่คุณหามานั้นฉันก็ซื้อให้ลูกของฉันได้’ เสียงหวานเอ่ยอย่างเย็นชา ชายตามองข้าวของที่ชานนท์ขนมาประเคนให้น้องคิมและเธอราวกับของเหล่านั้นเป็นเพียงของเล่นเด็ก แต่สำหรับน้องคิมมันก็คือของเล่นที่เขาซื้อให้ด้วยความจริงใจ เธอคิดอย่างนั้น จะขาดก็แต่...หญิงสาวเว้นระยะเพื่อให้ คนที่รอฟังอยากรู้มากขึ้นไปอีก

‘ขาดอะไร บอกมาเลย’ ' ชานนท์ถามทันที ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดบนโลกใบนี้ เขายินดีจะหามาให้ หากมันจะทำให้เธอพอใจเขาขึ้นมาได้

‘ถึงบอกไป คนอย่างคุณก็ให้สิ่งนั้นกับฉันไม่ได้หรอก ไม่บอกดีกว่า’ ณดารินทร์ชอบใจที่ได้แกล้งคนกะล่อน คิดจะมาแย่งความรักจากน้องคิมไป เหรอฝันไปเถอะ อีตาคุณลุงพี่นนท์!

‘บอกมาเถอะน่า ไม่มีอะไรบนโลกใบนี้ที่ผมหามาไม่ได้’ ชายผู้มีความมั่นใจในตัวเองสูงกล่าวอย่างหนักแน่น เขามีเงินทองมากมาย มีมิตรภาพจากเพื่อนฝูง หลากหลายชาติที่ทำการค้าด้วยกัน เชื่อสิว่าเขาสามารถหาทุกอย่างบนโลกใบนี้มาได้อย่างง่ายดาย

‘ฉันต้องการความจริงใจ’ ขอเพียงเท่านี้... แต่ไม่เคยมีใครให้เธอได้เลยสักคน

‘ห๊ะ!?’

‘ไม่มีใช่ไหม?’

‘มีแน่ รับรองได้’ บอกแล้วว่าเรื่องความมั่นใจต้องยกให้ผู้ชายชื่อชานนท์!

จากนั้นเป็นต้นมา การค้นหาความหมายของ 'ความจริงใจ' ก็เริ่มขึ้นอย่างบ้าระหํ่า ... กูเกิ้ลถูกถามซํ้าแล้วซํ้าเล่าว่าความจริงใจคืออะไร?

ชายหนุ่มเพียรเอาใจหญิงสาวสารพัดอย่าง ทั้งสังเกตเธอด้วยตัวเอง ทั้งลอบถามจากลูกชายของเธอ ไหนจะโทรไปถามณารา จนสามีขี้หึงของเธอแทบจะเอาปืนมายิงเขาอยู่รอมร่อ

...แต่ไม่ว่าจะพยายามเพียงใด ณดารินทร์ก็บอกว่าสิ่งที่เขาทำ มันไม่ใช่อยู่ดี

‘คุณรู้จักความจริงใจรึเปล่า?’ หญิงสาวถามเขาในวันหนึ่ง ทำเอาคนที่ทุ่มเทมานานอ่อนใจ

... เขาคงต้องเปลี่ยนแผนเสียแล้วสิ

ชานนท์ครุ่นคิดหาวิธีอยู่นานก็ยังไม่เห็นวี่แวว จนกระทั่งวันที่เธอเมาเหล้า ...ชายหนุ่มฉวยโอกาสจูบปากของเธอเพราะอดใจไม่ไหว... และแผนการใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้นในวันนั้นเอง

ที่ผ่านมาเขารุกหนักเกินไป ข้าวของแพง ๆ ใช้กับเธอไม่ได้ผล หน้าหล่อ ๆ ของเขาก็ใช้ไม่ได้ผลเช่นกัน ทั้งที่สองอย่างนี้มีผลกับผู้หญิงบางคนเสมอ ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่งล่ะ

ชายหนุ่มทดลองใช้วิธีใหม่ที่ยังไม่เคยใช้กับใครมาก่อน นั่นคือความสงบเสงี่ยม เขาทำทีว่าไม่สนใจเธอ ทั้งที่หื่นกระหายในเรือนร่างของคุณแม่ลูกหนึ่งจนแทบจะคลั่งเสียให้ได้...

และไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่ามันเห็นผลภายใน 7 วันจริง ๆ!!!

จากวันที่แอบจูบมาจนถึงวันนี้ เขาพยายามนิ่ง ไม่แสดงออกว่าต้องการเธอ แต่กลายเป็นณดารินทร์ที่ร้อนรนเสียเอง!

มาถึงวันที่ต้องจากลา เขาเพียงแต่ลองถามเพื่อดูอาการของเธอ ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้รู้ หากเธอเล่นด้วยก็ดี แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพราะถึงอย่างไรก็คงจะไม่ได้พบกันอีก

ถ้าไม่กลับบ้านในเร็ววันผู้เป็นบิดาต้องเล่นงานเขาแน่ ๆ ยังไงคืนนี้ปลาต้องกินเหยื่อสินะ คนกะล่อนปลอบใจตัวเองที่ต้องกินแห้วเพราะจีบสาวไม่ติดซึ่งเขาไม่เคยพลาดสักครั้ง มือก็กดดูคลิปวาบหวิว ไปตามประสาคนหื่นกาม

ตั้งใจจะรอคําตอบถึงเที่ยงคืน ถ้าณดารินทร์ไม่ตกลงก็จะออกหากินแถวนี้ก็ได้นี่นา เขารอเธอมาเกือบสองสัปดาห์โดยที่ไม่ได้ แอ้มสาวที่ไหนเลย พาลทำให้น้องชายหงุดหงิดชะมัด ยังไงคืนนี้ก็ต้องเอาน้ำออก!

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เสียงเคาะประตูห้องกระชากร่างสูงที่นอนทอดกายอยู่บนเตียงนอนให้ลุกขึ้นทันที แม้จะตัดใจไปแล้ว แต่ก็ยังแอบหวังว่าเธอจะเล่นด้วย

สายตาของเธอนั้นมีแววไหววูบยามที่เขาจ้องมอง บ่อยครั้งที่เธอหลบตา ไม่จ้องกลับอย่างที่เคยทำ เขารู้ว่ามันเป็นอาการของคนเขินอาย เพียงแต่ทุกอย่างยังไม่ชัดเจนพอที่จะบอกได้ว่าเธอจะยอมเป็นของเขาในคืนนี้

ชานนท์เปิดประตูห้อง แล้วเขาก็ได้รู้ว่า ...หญิงสาวที่ใส่ชุดนอนเซ็กซี่โนบราของเช้าวันหนึ่งที่เขาเห็น มายืนอยู่ตรงนี้แล้ว

‘แกเห็นไหม ไอ้พวกมารดำทั้งหลาย ฉันบอกแล้วว่ามันต้องมีวิธีที่ดีกว่าการลักหลับ!’

“ฉันลืมเอาของขวัญให้คุณ” คนที่ยืนอยู่หน้าห้องเอ่ยเบา ๆ เหงื่อเม็ด เล็กผุดขึ้นมากมายที่ไรผม ส่อพิรุธเต็มที่!

“คิดว่าคุณน่าจะชอบ...” ณดารินทร์ยื่นกล่องของขวัญสีสวยหวานมือใหญ่รับมาเปิดดู แต่ตาคมยังมองอาการของคนตรงหน้าอย่างพิจารณา ...มีลุ้น!แกะไปข้างในก็มีกล่องสีดำเล็กอยู่อีกหนึ่งใบ ณดารินทร์แอบไปซื้อมาให้ชายหนุ่ม

“นาฬิกา?” คิ้วเข้มเลิกขึ้นอย่างประหลาดใจเมื่อเห็นสิ่งของภายในกล่อง 'เธอรู้?' จะมีผู้หญิงสักกี่คนที่สนใจว่าเขาชอบนาฬิกาข้อมือ ชายหนุ่มหยิบของขวัญที่ว่านั่นออกมาดู รุ่นนี้เขามีแล้ว แต่จะบอกแบบนั้นไปทำไมกัน?

“ผมกําลังอยากได้รุ่นนี้อยู่พอดีเลย” คนเจ้าเล่ห์กล่าวเอาใจคนที่ อุตส่าห์ซื้อให้ น่ารักที่สุดเลยทูนหัว

“อืม งั้นก็ดีแล้วล่ะค่ะ” ณดารินทร์ไม่มีอะไรจะพูดต่อ ร่างอรชรยังคงยืนรอบางอย่าง ... เขายังอยากรู้คําตอบอยู่รึเปล่านะ?

“ขอบคุณมากนะครับ” คนเจ้าเล่ห์มั่นใจแล้วว่าเธอคิดอย่างไรกับเขา หญิงสาวรู้เขาชอบใส่นาฬิกา นั้นเป็นว่าเธอก็แอบมีใจให้เขา ... แต่เขาก็ยังอยากยืนยันให้มั่นใจว่าไม่ได้คิดไปเอง

ชายหนุ่มปิดประตูห้อง หลังจากที่คิดว่าควรจะเสร็จธุระกันแล้ว ทำให้คนที่เสนอตัวมาหาเขาถึงห้องหน้าเหวอไปทันที

หน้าแตกละเอียด ใจดวงน้อยหล่นวูบ ก้าวขาไม่ออกกับสิ่งที่ตนได้รับ อุตส่าห์แรดมาให้ท่าเขาถึงที่ ...แต่หม้ายสาวหน้างอเล็กน้อย ก่อนจะหมุนตัวเตรียมเดินกลับห้องพัก ... อีตาทึ่มเอ๊ย!