“ไม่มีที่พาไปเลยอะ ไม่มีบ้านต่างจังหวัดเลย ขอเลี้ยงข้าวที่ร้านแทนได้มั้ยทุกคน”
ฝนทิพย์โอดครวญเนื่องจากเธอเป็นคนเดียวที่ไม่มีญาติโกโหติกาที่อื่นเลย หรือมีก็ไม่อาจทราบได้ เท่าที่รู้คือคุณตาคุณยายนั้นอยู่ที่กรุงเทพฯ ส่วนปู่ย่านั้นพ่อบอกว่าท่านเสียไปนานแล้วตั้งแต่เธอยังไม่เกิด
แต่นั่นดูเหมือนว่าจะไม่ใช่ปัญหาเมื่อเพื่อนๆ ทุกคนพร้อมใจกันบอกว่าไม่เป็นไร แถมยังเห็นดีเห็นงามให้เริ่มต้นจากการไปกินข้าวที่ร้านอาหารของบ้านฝนทิพย์ด้วยอีกต่างหาก...
เมื่อถึงเวลาเลิกเรียน
“วันนี้เค้าเอารถมา ตัวไปกับเค้ามั้ย” ฝนทิพย์หันมาถามเพื่อนสาวในระหว่างที่เดินตามหลังสามหนุ่มออกจากห้องเรียน
“ตัวไม่ได้กลับกับเวย์หรอ”
“ไม่”
วันนี้ฝนทิพย์ต้องแวะไปที่ร้าน เลยขับรถมาเองแทนที่จะมาพร้อมกันกับจักรดุลย์เหมือนดั่งเช่นทุกวัน
“วันนี้เอารถมา เวย์ก็เอามา พอร์ชก็เอามา คินก็เอามา”
ฝนทิพย์พูดจบก็เป็นจังหวะที่เดินมาหยุดตรงทางแ
