วันเวลานั้นช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว แป๊บๆ ตอนนี้ก็ขึ้นปีสองแล้ว จ้าวจันทร์ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชีวิตปีหนึ่งได้ผ่านพ้นไปแล้ว นั่งนึกถึงคืนวันเก่าๆ แล้วก็รู้สึกสุขใจพร้อมๆ กับที่อดใจหายไม่ได้ ทำไมความสนุกถึงได้ผ่านไปไวขนาดนี้นะ ผ่านไปหนึ่งปีก็มีอะไรหลายๆ อย่างเปลี่ยนแปลงไปไม่น้อย ทั้งความหน้าตาดีของเพื่อนๆ ที่มากขึ้น ความสนิทกันที่มากขึ้น กิจกรรมและความรับผิดชอบที่ต้องมากขึ้นตามอายุ และสิ่งที่ต้องลดก็คือการไปเที่ยวเล่นกัน เพราะขึ้นปีสองแล้วการบ้านเยอะมาก วันหยุดก็ต้องทำงานส่งอาจารย์ จึงไม่ค่อยได้นัดกันไปไหน โชคดีที่ทริปเที่ยวบ้านเพื่อนจบไปตั้งแต่ตอนปีหนึ่งเทอมสอง
ย้อนกลับไปในช่วงเวลานั้น...หลังกลับจากบ้านยายของเพื่อนคินแล้ว เดือนถัดมาพวกเธอก็ไปเที่ยวบ้านปู่ของเพื่อนเวย์ เดือนต่อมาก็ไปเที่ยวบ้านของเพื่อนพอร์ช พักที่รีสอร์ตที่เป็นกิจการของครอบครัวเขา
และที่ทำให้จ้าวจันทร์ประทับใจก็เห็นจะเป็นพี
