ว่าแล้วทำไมมันใหญ่ขึ้น ๆ

1166 คำ

อีกสามวันถัดมา วันนั้นตรงกับวันอาทิตย์ สิบเอ็ดโมงกว่าแต่เสือยังคงนอนอยู่บนเตียง เพราะเมื่อคืนจัดหนักกับพวกเพื่อน ๆ ทั้งเหล้าทั้งเบียร์ กว่าจะถึงคอนโดก็ปาไปเกือบตีสาม พลันเสียงโทรศัพท์มือถือก็แผดลั่นขึ้น เขาปรือตาก่อนเอื้อมมือ ไปคว้ามาดูเบอร์ ไม่เห็นขึ้นชื่อ เป็นเบอร์แปลก “ ใครวะ บังอาจโทรมากวนเวลาบรรทมของกูแต่เช้า เดี๋ยวถ้าโทรผิดนะมึง กูจะด่าให้ล้มละลายเลย ” บ่นก่อนจะกดรับ “ สวัสดีค่ะพี่ชาย นี่มิกิเองนะคะ ” เสียงแปร่ง ๆ ของสำเนียงต่างชาติที่พูดไทยได้ดีพอสมควรตอบกลับมา เขาชะงัก ลืมไปเสียสนิทเลยว่าเด็กนั่นจะมาวันนี้ เขารวบรวมสติก่อนกระชากเสียงตอบกลับไป “ เออ โทรมาทำห่าอะไรแต่เช้า คนจะหลับจะนอน ” “ ขอโทษค่ะพี่ชาย พอดีเห็นว่านี่มันเกือบเที่ยงแล้วเลยไม่รู้ว่าพี่นอนอยู่ อีกอย่างหนึ่งมิกิก็นั่งรถตู้มาถึงที่ปลายทางแล้ว แต่ไม่รู้จะไปต่อยังไง เลยจะโทรมาถามพี่เสือว่าต้องนั่งรถอะไรต่อไปคะ ” เขาส่งเสียงจิ๊จ๊ะอย่างหงุดหงิด “ โง่ชิบ ถ้าไม่รู้ก็นั่งแท็กซี่มาสิ ” “ มิกิกลัวว่าจะเปลืองเงินมากน่ะค่ะ แค่แม่ให้ค่าเรียนทำขนมก็มากแล้ว ขอโทษที่รบกวนพี่ชายนะคะ แค่บอกว่ามิกิจะต้องนั่งรถอะไรไปต่อแค่นั้นก็พอค่ะ แล้วมิกิจะไม่รบกวนอะไรอีก ” เสือบอกวิธีนั่งรถมายังคอนโดให้กับเธอแล้วกดวาง ข่มตาว่าจะหลับต่อแต่ก็ไม่สามารถ หงุดหงิดชะมัด เขาลุกขึ้นอาบน้ำอาบท่า นั่งดูทีวีด้วยใจว้าวุ่น เธอกำลังมา..มิกิ เธอคนที่ทำให้เขาเป็นบ้าเป็นหลังแทบคลั่ง ทั้งภาพในสมอง เสือกกลั่นกรองเป็นความฝัน ห้าปีผันผ่านดันยังจำแม่น ห้าปี เขามีเซ็กส์กับผู้หญิงนับไม่ถ้วนในฐานะ friends with benefit , one night stand หรืออะไรก็แล้วแต่ที่มีอะไรกันแบบไม่ผูกมัด ผู้หญิงสวยเซ็กซี่มากหน้าหลายตา เซ็กส์ร้อนแรงเร้าใจเพียงใด กลับไม่สามารถทำให้เขาลบเลือนเธอออกไปจากสมองได้ แต่เขาไม่มีวันที่จะเอาตัวลงไปเกลือกกลั้วกับเธอไม่มีทาง เพราะพ่อของเธอทำให้ครอบครัวของเขาแตกแยก พ่อของเธอเป็นสาเหตุให้พ่อเขาต้องตาย คิดได้ดังนั้นใจก็ชื้นมาเป็นกอง เขาเกลียดมัน เขาอดทนและควบคุมตัวเองได้อยู่แล้ว เขามั่นใจ “ ผมรักพ่อครับ ” เอ่ยคำนี้ออกมาคนเดียวเหมือนเป็นการให้กำลังใจตัวเอง เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกรอบ เป็นเบอร์เดิมของเมื่อเช้า เขากดรับ “ ว่าไง ” “ ดูเหมือนมิกิจะนั่งรถเลยมาป้ายหนึ่งค่ะพี่ชาย พอดีมองจุดสังเกตไม่ทัน เห็นอีกทีคือเลยมาแล้ว ” เสือถอนใจอย่างเบื่อหน่าย “ โง่ชิบเป๋ง ” “ มิกิขอโทษค่ะพี่ชาย ” เสียงปลายสายเอ่ยมาอ่อย ๆ เสียงสั่นเครืออย่างรู้สึกผิด “ เออ ๆ นั่งอยู่นั่นแหละ ไหน บอกมาซิว่าอยู่ตรงไหนบอกบริเวณรอบ ๆ มา ” แล้วอีกราวสิบห้านาทีถัดมาบิ๊กไบ๊ค์คันใหญ่ก็ไปถึงจุดหมายปลายทางที่เธอบอก หญิงสาวอยู่ในชุดกางเกงยีนเสื้อยืดผ้ารัดรูปสีชมพูอ่อน แขนสั้นดูทะมัดทะแมง ด้านข้างมีกระเป๋าเดินทางใบเล็ก ๆ หนึ่งใบ เป้สะพายหลังสีเดียวกับเสื้อ ใบหน้าหวานใสรวบผมไว้หลวม ๆ ตากลมโตจ้องมาที่เขาเป๋ง เมื่อถอดหมวกกันน็อคแล้วเห็นว่าเป็นเขาก็ส่งยิ้มร่าเริงมาให้ก่อนยกมือไหว้เสียสวยจนคนไทยแท้ ๆ ต้องอาย “ สวัสดีค่ะ พี่ชาย ” “ อืม ” เขาพยักหน้ารับไปแกน ๆ “ มารับมิกิใช่ไหมคะ ” “ เอ้า ไม่รับเธอแล้วจะให้รับหมาที่ไหน ถามโง่ ๆ ขึ้นรถ ” ตอบกลับไปเสียงเข้ม เธอยกกระเป๋าไปวางไว้ข้างหน้าเขา เฉยเลย ! “ อ้าว แล้วมาวางอะไรตรง กระเป๋าอะ ทำให้ขับรถไม่ถนัด ” เธอไม่พูดไม่จา ขึ้นซ้อนท้ายแล้วเขยิบมาแนบชิดแผ่นหลังแกร่ง ก่อนจะกอดเขาแน่น “ มิกิไม่เคยซ้อนมอเตอร์ไซค์ใหญ่แบบนี้มาก่อน มิกิกลัว ต้องกอดพี่ชายแน่น ๆ ” นั่น โดนแล้วไง หนึ่งดอก กลัวห่าอะไร จำเป็นไหมต้องกอดแน่นจนนมกับโหนกเบียดหลังกับสะโพกเขาขนาดนั้นวะ ! เสือกัดฟันกรอด หายใจเข้าออกลึก ๆ ก่อนออกรถไป ข่มใจหนัก อย่าคิดอะไร เฉยหนอ เฉยหนอ... แล้วดันมีหมาวิ่งตัดหน้ารถ เขาเหยียบเบรกดังเอี้ยด ! อะไรที่มันแนบหลังเมื่อครู่ แรงเบรกทำให้เธอยิ่งไถลมาแนบชิด มือน้อยที่เกาะกอดบริเวณเอวคว้าไขว่เปะปะเพราะตกใจ เผลอไต่ลงไปโดนเป้าคนขับแล้วกุมไว้อยู่อย่างนั้น เป้าที่มันเริ่มขยายใหญ่จนคับ กางเกงจะปริแตกอยู่แล้ว ! “ เขยิบไปหน่อยได้มั้ยวะ ” เสียงทุ้มเอ่ยเหี้ยม ๆ หญิงสาวไม่ได้ยินเลยชะโงกหน้ามาใกล้ลำคอและใบหู ก่อนเอ่ยถาม “ ว่าไงนะคะพี่ชาย ” ลมร้อนกับริมฝีปากถากซอกคอเขาไปนิด ๆ แต่ไอ้ข้างล่างมันไม่นิดกับเขาด้วยแล้ว มันเหยียดออก ยาวออก ใหญ่ออก เวรตะไลเอ๊ย ! “ บอกให้เขยิบออกไปหน่อย ขับรถไม่ถนัด ” “ อ๋อ ค่ะ ” เธอบอกพลางถอยห่างไปนิด แต่มือยังคงกำความยิ่งใหญ่ไว้หลวม ๆ “ เอามือออกด้วย ” “ อะไรนะคะ ” “ เอามือออก ! ” “ ออกได้ไง เดี๋ยวมิกิตก ” “ งั้นก็เอาไปจับที่อื่น ” “ ทำไมคะ ” เธอถามเสียงใสก่อนชะโงกหน้ามามองสิ่งที่ตัวเองจับอยู่ แล้วพูดเบา ๆ เหมือนบ่นกับตัวเองแต่เขาได้ยินเต็มสองรูหู “ เอ้า ก็นึกว่าจับเอวอยู่ ว่าแล้วทำไมมันใหญ่ขึ้น ๆ ” เสือหน้าชา พูดอะไรไม่ออก รู้สึกแค่ว่าระยะทางป้ายรถเมล์เดียวทำไมมันยาวนานเหลือเกินวะ และแล้วก็ถึงคอนโดเสียที เสือไม่ช่วยหญิงสาวถือของเดินดุ่ม ๆ ไปก่อน เธอก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา ทำเพียงถือกระเป๋า ฮัมเพลงในคอเบา ๆ เดินตามเขาต้อย ๆ ทั้งสองขึ้นลิฟท์ ไขประตูเข้าไปในห้อง เสือเอ่ยบอก “ นั่น ห้องของเธออยู่ฝั่งนั้น ห้องน้ำอยู่ด้านนอก ” ส่วนห้องนอนของเสือนั้นมีห้องน้ำในตัว มิกิพยักหน้าหงึกหงัก “ ขอบคุณพี่ชายมากนะคะ ” แล้วหอบกระเป๋าเข้าห้องไป เสือถอนใจเฮือกใหญ่ แค่เจอกันแว้บเดียวเธอทำเขาเสียวแทบบ้า มันใสที่ไหน ใครบอก ไสยศาสตร์น่ะสิ !

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more