ท่วงท่าทรมาน

1119 คำ

เขาเดินไปดื่มน้ำดับความร้อนในกายที่มันวิ่งวูบวาบ “ พี่ชายคะ ” เสียงเรียกเบา ๆ แต่เล่นเอาเขาสะดุ้งเฮือก “ อะไรอีกล่ะ ” “ พี่มีเครื่องซักผ้าไหมคะ ” “ มี อยู่ด้านหลัง แต่ไม่ค่อยได้ใช้ ปกติจ้างซัก ” “ โอเคค่ะ คือมิกิใส่ขวดครีมอาบน้ำมาในกระเป๋าแล้วปิดฝาไม่ดี หกเปื้อนเสื้อผ้าหมดเลย ” “ ปัญญาอ่อน ” เขาพูดก่อนหมุนตัวเดินหนีมานั่งดูโทรทัศน์ที่โซฟา สักสิบนาทีถัดมา… “ พี่ชายคะ ” เอาอีกแล้ว “ อะไรอีกวะเนี่ย ชีวิตจะให้อยู่แบบสงบสุขไม่ได้เลยหรือไงวะ ” “ มิกิขอโทษ แค่จะถามว่าไปซื้อข้าวกินที่ไหนได้บ้าง คือ มิกิยังไม่ได้กินข้าวน่ะค่ะ เดี๋ยวมิกิเดินลงไปซื้อเอง ” ชายหนุ่มพิจารณาหญิงสาวเบื้องหน้าอย่างระอาใจ เดี๋ยวโน่นเดี๋ยวนี่ น่ารำคาญชะมัด “ ร้านข้าวมันต้องเดินเข้าไปกลางซอยโน่น ” “ ไม่เป็นไรค่ะ มิกิเดินได้ พี่ชายเอาอะไรไหมคะ ” “ กล้าเดินไปคนเดียวเหรอน่ะ ” อยู่ ๆ เขาก็โพล่งขึ้น ก็หน้าตานางไม่ได้ขี้ริ้ว ทั้งขาวทั้งอวบ ปล่อยเดินไปคนเดียวจะปลอดภัยอีกไหมวะ ยิ่งแรด ๆ อยู่ ประเดี๋ยวไปข่มขืนใครเขาเข้า “ กล้าสิคะ ไม่เห็นเป็นไรเลย หิวจะตายแล้ว ” เธอพูดพร้อมยกมือขึ้นลูบหน้าท้อง แค่นั้นก็เล่นเอาเขาเสียววาบ อยากเป็นคนลูบบ้างเว้ยเฮ้ย ไอ้บ้าเสือ มึงคิดอะไรเนี่ย เขากระชากสติตัวเองกลับมา ก่อนรีบลุกพรวด “ เดี๋ยวไปซื้อให้ ไปเองเดี๋ยวก็ปัญญาอ่อนหลงทางอีกเอาอะไร ” หญิงสาวยิ้มตาหยีก่อนบอกเมนูโปรด “ กะเพราไก่ไม่ใส่พริก ไข่ดาวกรอบ ๆ ค่ะ ” “ ปัญญาอ่อน กะเพราไม่ใส่พริกมันจะไปอร่อยอะไรวะ ” เขาบ่นงึมงำ ๆ ในลำคอก่อนเดินลงไป อีกราวยี่สิบนาทีถัดมาเขาก็กลับมาพร้อมข้าวกล่องของเธอและเขาด้วย มองหารอบ ๆ ก็ไม่เห็น เดินไปหาระเบียงก็ไม่เจอ เจอแค่เสื้อผ้าที่เธอซักและตากไว้เรียบร้อย เสือเลยลองส่งเสียงเรียก “ มิกิ ” เงียบ.. เขาลองอีกครั้ง “ มิกิ ! ” “ ขาาา ” คราวนี้มีเสียงตอบรับ ฟังเสียงแล้วพอจะเดาออกว่ามาจากในห้อง “ ข้าวมาแล้ว ” “ ค่า ” เขาหันหลังเดินไปวางข้างบนโต๊ะอาหาร ขณะกำลังเทข้าวอยู่นั้น เสียงแจ๋ว ๆ ก็ดังขึ้น “ อู้หู หอมน่ากินจังเลยค่ะ ” แล้วตัวก็ปรากฏขึ้นทีหลัง เป็นการปรากฏตัวที่ทำเอาเสือตาเหลือก เพราะร่างขาวอวบนั้น มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันกายเหมือนวันนั้น ! “ เฮ้ย ! ” เสือร้องออกมาอย่างผวา ใบหน้าหวานช้อนตาขึ้นมองอย่างบ้องแบ๊ว “ อะไรคะพี่ชาย ” “ จะทำอะไรอะ ” “ กินข้าวไงคะ ” “ แล้วทำไมไม่ใส่เสื้อผ้า นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวทำไม จะบ้าหรือไง ” เธอก้มลงมองตัวเองก่อนส่งยิ้มกว้างมาให้ตามเคย “ อ๋อ พอดีตอนมิกิซักผ้าแล้วเดินไปเปิดก๊อกน้ำเพื่อล้างมือ อยู่ดี ๆ ก๊อกมันก็พุ่งพรวดออกมาแรง น้ำกระเด็นโดนชุดที่มิกิสวมจนเปียกหมดเลย ” “ พี่อยู่ที่นี่มาตั้งหลายปี ไม่เคยเห็นมันเป็นอะไร ” “ ก็มันเป็นวันนี้อะ มิกิก็ไม่รู้เหมือนกัน ” “ แล้วทำไมต้องนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัว ” “ ก็เอาชุดไปซักหมดแล้ว ” เขาส่ายศีรษะอย่างระอา “ ปัญญาอ่อน ซักหมดแล้วจะเอาที่ไหนใส่วะ ” “ แป๊บเดียวเดี๋ยวมันก็แห้งแล้ว มิกิไม่อยากสวมชุดเปียก ๆ เดี๋ยวไม่สบาย ร่างกายไม่อบอุ่น ” “ แล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวแบบนี้ มันอบอุ่นตรงไหนวะ ” ที่สำคัญ มันทำให้หัวใจของเขาไม่อบอุ่นเพราะร้อนยิ่งกว่าไฟไปด้วยนี่สิ แถมยังเต้นรัวตุ้บตั้บ ๆ จนเขากลัว.. กลัวเธอจะได้ยิน “ ก็มิกิไม่รู้ งั้นเดี๋ยวมิกิไปเอาผ้าห่มมานุ่งเพิ่มก็ได้ ” “ โว้ย มันก็รุ่มร่ามดิ ประสาทจะแดก รออยู่นี่ ” “ ค่า ” ยังจะมาส่งเสียงใส ๆ เวรตะไลเอ๊ย เสือเดินเข้าไปในห้องแล้วกลับมาพร้อมเสื้อยืดตัวยาวของเขาแล้วส่งให้เธอ ซึ่งขณะนั้นเธอกำลังคุยโทรศัพท์มือถืออยู่ “ ค่า แม่ ไม่ต้องห่วง พี่ชายใจดี ไม่เห็นดุอย่างที่แม่บอก... ค่าแม่ ... ปาป๊ายุ่งเหรอคะ ... งั้นเดี๋ยวมิกิโทรไปหาใหม่นะคะ... แม่อย่าลืมทานวิตามินที่มิกิซื้อให้นะค้า... รักแม่ค่า... ” ดูมัน ลูกแท้ ๆ ก็ไม่ใช่ ดันเสือกออเซาะแม่อย่างที่ลูกแท้ ๆ อย่างเขาไม่เคยทำ ไม่เคยพูดมาก่อน เธอเดินหายลับไปในห้องนอน เสียงคุยโทรศัพท์ต่อไปอีก จับใจความได้ว่าน่าจะเป็นเพื่อน เสือเลยรีบกินข้าว รีบอิ่ม แล้วย้ายที่ทางไปยังหน้าโทรทัศน์ สักพักเธอก็เดินออกมาพร้อมกับสวมเสื้อยืดของเขา ส่วนสูงเธอราวร้อยหกสิบ ดังนั้นเสื้อยืดของเขาเลยยาวไปเกือบถึงเข่า ดีเหมือนกันเว้ย จะได้ไม่ล่อแหลมมาก แต่ใจมันก็เต้นแปลก ๆ เมื่อเห็นเสื้อตัวเองอยู่บนตัวเธอ เสื้อยืดนั้นมันได้สัมผัสทุกส่วนสัดของเธอ… เธอนั่งกินข้าวเงียบ ๆ เขานั่งจ้องเป๋งไปยังโทรทัศน์ แต่ให้ตายเหอะ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังดูอะไรอยู่ จิตใจของเขามันพะวงอยู่กับอะไรนะ มิกิกินข้าวอยู่พักหนึ่งก็อิ่ม หญิงสาวเก็บจานช้อนไปล้างเรียบร้อย แล้วเดินกลับมานั่งจุ้มปุ๊กที่โซฟาข้าง ๆ เขา เสือกระเถิบออกห่างโดยอัตโนมัติ แต่สายตากลมหวานกำลังจ้องอยู่ที่จอทีวีเลยไม่เห็นกิริยานั้น “ โอ้โหยว ผีน่ากลัวจังเลยค่ะพี่ชาย ” เขาพึ่งจะรู้ว่าเปิดหนังผีดูอยู่ก็ตอนเธอบอกนี่แหละ ก่อนที่จะหัวเราะหึ ๆ “ ไม่ชอบเหรอหนังผี ” เธอส่ายหน้าดิก “ ไม่ มิกิกลัว ” “ แต่พี่ชอบ ฮ่า ๆๆ ” เขาหัวเราะอย่างสะใจก่อนเปิดเสียงดังขึ้นเพื่อหวังจะแกล้ง จังหวะนั้นมีผีโผล่พรวดออกมาพอดี ร่างอวบอัดกระโจนเข้ากระโดดกอดเขาไว้แน่นพร้อมกรี๊ดดังลั่น “ พี่ชาย ! ” เสืออยู่ในท่านั่งชิดกับโซฟาเลยหนีไปไหนไม่ได้ หญิงสาวกอดแน่น ใบหน้าซุกอยู่ที่อกแกร่ง มือโอบรอบคอ ขาทั้งสองข้างถูกยกขึ้นไปรัดเอวสอบไว้ ท่วงท่านี้แม่งช่างทรมานเสือเหลือเกิน !

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more