หมับบบบ!!!!
“เฮ้ย ปล่อยนะโว้ย!”
ฉันที่ตอนนี้กำลังนั่งคุยนั่งกินขนมอยู่ๆ ก็มีคนกอดฉันจากด้านหลังแล้วก็อุ้มฉันออกมาจากเก้าอี้ แขนข้างหนึ่งก็โดนหน้าอกฉันส่วนอีกข้างก็โอบเอวของฉันเอาไว้แน่น ฉันเลยพยายามดิ้นแล้วก็บอกให้เพื่อนฉันช่วย แต่สีหน้าเพื่อนฉันทั้งคู่เหมือนเจอผีงั้นแหละ แต่ประเด็นคือใครแม่งกล้ามาทำแบบนี้วะ ถ้าแม่หลุดไปได้จะตบให้หน้าหันเลย
“มึงสองคนช่วยกูเร็ว ใครแม่งก็ไม่รู้กอดกูออยู่เนี่ย”
“เออออ คือว่า”
"คืออะไรล่ะ มาช่วยกูเร็ว โอ้ยย เจ็บนะเว้ย"
ผมรัดยัยนี่เอาไว้แน่นด้วยอารมณ์ทั้งโมโหทั้งหมั่นไส้ พูดอะไรแม่งก็ไม่เคยจะทำตาม ก่อนจะตวัดสายตาไปมองรุ่นน้องทั้งสองคนแล้วก็ส่งสายไปว่าอย่ามายุ่ง เดี๋ยวกิจกรรมเสร็จจะสั่งสอนยัยปอมๆ ตัวสั้นให้หนัก จากนั้นไอ้ซาก็ปรากฏตัวพร้อมเสียงของมันที่ดังขึ้นมา
“ทำไมมาอยู่ที่นี่กัน!!! ทำไมคุณสองคนไม่ไปรวมกับเพื่อน!!! เขาทำกิจกรรมกันแต่คุณสองคนกลับแอบมานั
