บทที่7.ความวัวยังไม่ทันจาง ข่าวร้ายก็ตามมาติดๆ

1571 คำ

หญิงสาวส่ายหน้า “นิดาไม่ได้ขโมยเงินไปค่ะ นิดาไม่รู้เรื่อง” นิรดายืนกราน เธอไม่ได้แตะซองเงินนั่นอีกเลย หลังจากยัดใส่ไว้ในลิ้นชัก และมันอาจเป็นเพราะไม่เคยเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ ไม่มีขโมยในสวน เธอเลยลืมที่จะนำให้ยาคอบเก็บเงินจำนวนนั้นไว้ หญิงสาวคิดง่ายๆ พรุ่งนี้เช้าก็ทัน มันไม่น่าจะล่องหนหายไปไหน หลังประตูออฟฟิตถูกล็อค!! “ไม่มีโจรคนไหนยอมรับดีๆ หรอกนะว่าตัวเองเป็นโจร” มาโคพูดเย้ย...เพื่อกดดันนิรดาอีกครั้ง “ต่อให้คุณพยายามยัดเหยียดคำๆ นั้นให้กับนิดา ถ้ายังหาหลักฐานมามัดตัวนิดาไม่ได้ นิดาก็ไม่ใช่โจรค่ะ!” หญิงสาวตอบเสียงแข็ง ผุดลุกขึ้นและทำท่าจะเดินหนี “เธอจะหนีไปไหนยัยเด็กเมื่อวานซืน” มาโคชักฉุนเขาตะโกนตามหลังนิรดาเสียงห้วน “ไปฉี่!! คุณจะตามมาดูไหมล่ะคะ?” หญิงสาวหันมาตอบเสียงลั่น เธอแลบลิ้นให้ แล้วจึงสาวเท้าเดินให้เร็วขึ้น เหม็นขี้หน้าคนตาดุ ที่มานั่งคุกคามเธอทั้งวัน “เมื่อไหรจะหาตัวคนร้ายเจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม