5 ห่วงใย
884 คำ
ตึก
ตึก
เสียงสองเท้าเล็กของมีนาเดินวนอยู่ภายในห้างดังเพียงคนเดียว เธอเลือกที่จะบอกรุ่นพี่หนุ่มออกไปว่านัดเพื่อนเอาไว้ แต่ในความจริงแล้วนั้น...เธอไม่ได้นัดใครเลย เพียงแค่เธอไม่อยากทำให้โซ่ต้องรู้สึกลำบากใจไปมากกว่าเดิมก็เท่านั้น
"เฮ้อ" เรียวปากเล็กถอนหายใจออกมาพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเพื่อนสนิทของตัวเอง ทว่าในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของหญิงสาวก็ดังแทรกขึ้นมาพอดี
หลิน
ติ้ด
มีนาไม่รอช้าที่จะกดรับสาย
"ฮัลโหลหลิน ฉันกำลังจะโทรหาอยู่พอดีเลย"
(ฮ่า ๆ เหงาละสิ)
"หื้อ?"
(หันหลังกลับมาสิ) ทันทีที่ปลายสายเอ่ยบอก เจ้าของใบหน้าใสก็ค่อย ๆ หันไปมองตามที่เพื่อนบอก ก่อนที่ดวงตากลมสวยจะชะงักไป
"หลิน" ริมฝีปากบางเอ่ยพร้อมกับกดตัดสายเดินตรงเข้าไปหาเพื่อนสนิทตัวเองที่บังเอิญเจอกัน
"มาทำอะไรเนี่ย" มีนาถาม ทำเอาหลินกลอกตาขึ้นข้างบน
"โดนลี่ลากมาน่ะสิ นางมาออกเดตกับพี่เน็ท...เหอะ แล้วทำเล่นตัว จริง ๆ ก็ชอบพี่เขาแหละ" หลินบ่นพลางยังคงกลอกตาไปมาอยู่อย่างนั้น
"แล้วเธอล่ะ มาเดินทำอะไรคนเดียว" หลินถาม
"..." มีนาก็ชะงักเงียบ
"มีอะไรหรือเปล่า"
"ฉันไปดูคอนโดมา"
"ที่ว่าแม่เธอให้อยู่คอนโดเดียวกับพี่โซ่น่ะเหรอ"
"อืม"
"แล้วเป็นไง ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ...ห้องไม่ดีเหรอ"
"เปล่าเลย ห้องดีมาก เราชอบมาก"
"แล้วทำไม..."
"ระหว่างที่กำลังจะกลับ แฟนพี่โซ่โทรมาน่ะ เหมือนเขามีธุระบางอย่างอยากคุยกัน พี่โซ่ดูลำบากใจเพราะต้องไปส่งเราก่อนไปหาแฟน..."
"เธอไม่อยากให้พี่เขาลำบากใจสินะ เลยเลือกมาเดินห้างคนเดียวแบบนี้" หลินเอ่ยดักอย่างรู้ทันในนิสัยของเพื่อนสนิท
"..." มีนาก็พยักหน้าตอบกลับไปตามตรง
"แล้วก็มีนอยด์นิด ๆ ด้วยสิ"
"มันก็...อืม ทั้งที่ฉันรู้นะว่ามันผิด แต่...เฮ้อ หยุดความรู้สึกพวกนั้นไม่ได้เลย"
"เอาน่า แต่อย่างน้อย เธอก็ยังอยู่แต่ในที่ของเธอนะ" หลินปลอบใจพร้อมกับเลือกที่จะเอ่ยเปลี่ยนเรื่องคุย
"ว่าแต่ กินอะไรมาหรือยัง"
"..." มีนาส่ายหน้า
"งั้นไปกินข้าวกันไหม ฉันเองก็ยังไม่ได้กินเลย ลี่พอเจอกับพี่เน็ทก็ทิ้งน้องทันที พี่สาวที่แสนดีสุด ๆ " สิ้นเสียงหลินบ่น มีนาก็หัวเราะยิ้มออกมา กับคำพูดและท่าทีของเพื่อน ก่อนที่สองสาวจะพากันเดินตรงไปยังร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกล โดยหลังจากที่กินอาหารกันเสร็จ
ครืดดดด ~
เสียงโทรศัพท์ของหลินก็ดังขึ้น
"อะ นังพี่ตัวดี โทรมาแล้ว" หญิงสาวเอ่ยพลางกดรับสาย
"ฮัลโหล"
(อยู่ไหน)
"ร้านxxx"
(กินข้าวเหรอ กินกับใคร)
"มีนา"
(ฮะ?)
"บังเอิญเจอกัน ว่าแต่เธอเถอะ เดตเสร็จยัง"
(เสร็จบ้าอะไรล่ะ พี่เน็ทกลับไปแล้ว)
"หื้อ? ทำไมรีบกลับ"
(เดี๋ยวเล่าให้ฟัง กำลังเดินเข้าไป) สิ้นเสียงลี่เอ่ย ไม่นานร่างสวยของหญิงสาวก็เดินเข้ามายังโต๊ะที่สองสาวนั่งอยู่ก่อน ลี่ไม่ลืมที่จะทักทายพูดคุยกับมีนาก่อนที่เรียวปากสวยจะเริ่มเล่าเกี่ยวกับการรีบกลับก่อนของรุ่นพี่หนุ่มคนสนิท
"ตกลงทำไมพี่เน็ทรีบกลับ" หลินถาม
"ก็เพราะ...เอ่อ..." ลี่มีท่าทีอึกอักขึ้นมาเล็กน้อยพลางลอบมองไปยังมีนาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
"มีอะไร" มีนาที่เห็นแบบนั้นอดไม่ได้ที่จะถาม
"เฮ้อ ที่ไอ้พี่เน็ทต้องรีบกลับ ก็เพราะว่า...พี่โซ่มีปัญหาอะไรนิดหน่อย"
"หมายความว่ายังไง พี่โซ่มีอะไรงั้นเหรอ" มีนาถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ทั้งในฐานะคนที่เธอรู้สึกดีด้วยและในฐานะพี่ชายที่แสนดีของเธอ
"คือว่า..." ลี่ยังคงแสดงท่าทีไม่รู้จะพูดยังไงออกมา
"ลี่ รีบบอกมาเถอะ ยิ่งทำแบบนี้...ฉันยิ่งใจไม่ดี" มีนาเอ่ย ทำให้สุดท้ายลี่ตัดสินใจบอกไปทั้งหมดตามตรง
"พี่ทีมโทรมาบอกพี่เน็ทว่าพี่โซ่โดนแฟนบอกเลิก ตอนนี้ติดต่ออะไรไม่ได้เลย พี่โซ่ไม่รับสาย ไม่อ่านไม่ตอบข้อความจากใคร..." ไม่รอให้เพื่อนสนิทพูดจบ มีนาก็รีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ทันที ทำเอาเพื่อนทั้งสองชะงักมองท่าทีของเพื่อนตัวเล็ก
"ครั้งสุดท้าย พี่โซ่อยู่ตรงไหน" มีนาถาม
"เห็นพี่ทีมบอกว่า ร้านxxx ข้างตึกxxx เป็นร้านประจำของพี่เขากับแฟน" ทันทีที่ลี่พูดจบ มีนาก็ไม่รอช้าที่จะรีบสาวเท้าเดินออกจากร้านไปด้วยความรวดเร็วทันที โดยมีสายตาของลี่กับหลินที่มองตามแผ่นหลังเล็กของเพื่อนสนิทไปอย่างไม่คิดจะเอ่ยห้ามหรืออะไร เพราะรู้ดีว่าถึงห้ามไป...มีนาก็ไม่ฟังอยู่ดีกับท่าทางที่เต็มไปด้วยความห่วงใยรุ่นพี่ตัวสูงมากขนาดนั้น...
- ผู้เขียน
