เล่ห์รักพ่อเลี้ยงจอมซึน

เล่ห์รักพ่อเลี้ยงจอมซึน | 2

“มาคนเดียวหรอครับ” ทรอสเอ่ยปากถามคนสวยขึ้นทันที ทั้งหน้าตา การแต่งตัว ทุกอย่างบนตัวผู้หญิงคนนี้ดึงดูดทรอสทุกอย่าง

“มาคนเดียว” คนสวยตอบกลับไปทันทีเพราะสติที่มีไม่ครบทำให้เธอไม่นึกกลัวผู้ชายแปลกหน้าคนนี้

“สนใจไปต่อด้วยกันไหมครับคนสวย” ทรอสคว้าเอวคนตรงเข้าหาตัวพร้อมกับถามขึ้น

ถึงคนอื่นจะชอบพูดว่าเขาซึน เขาก็ไม่ปฏิเสธหรอกนะเพราะในหลายๆเรื่อง เขามักจะนิ่งและซึนจริงๆ แต่ถ้าหากเรื่องนั้นเป็นเรื่องบนเตียง เขาไม่ซึนแน่นอน

“หล่อหรือเปล่า” คนสวยจับใบหน้าหล่อหันไปหันมาและถามขึ้นอีกครั้ง แน่นอนว่ามันเหมือนเป็นการเปิดทางให้กับทรอสเพราะสองมือเล็กที่ยกขึ้นมามันทำให้ตัวของเธอชิดกับตัวของทรอสมากขึ้น

เมื่อเห็นว่าตัวเองมีโอกาสแทะโลมร่างกายสวยๆ ทรอสก็ไม่รอช้าที่จะลูบไล้ไปตามลำตัวสวยพร้อมกับก้มลงคลอเคลียไปตามลำคอ

ทรอสดึงชุดเกาะอกรัดรูปสีดำให้ลงต่ำจนเกือบจะเห็นยอดอก เขาไม่รอช้าที่จะก้มลงทำรอยรักสีดอกกุหลาบไว้สองสามรอยเพราะที่บอกว่าร่างกายของคนสวยคนนี้ดึงดูดเขาไม่ได้พูดเล่นๆ

“อื้ออ ทำอะไร ยะ…อย่า” เสียงร้องห้ามของคนสวยดังขึ้น นั่นทำให้ทรอสหยุดการกระทำทั้งหมดเพราะถ้ามากไปวันนี้เขาคงต้องจับอีกคนกินตรงนี้เสียเลย

ทรอสยกยิ้มขึ้นเพราะรู้เลยว่าอีกคนต้องเมาและสติอยู่กับตัวไม่ครบและเขาเองก็ไม่ใช่คนดีที่มีเหยื่อมาอยู่ตรงหน้าแล้วจะปล่อยไปเพราะความเมาหรอกนะ

“ลองดูสิครับว่าผมหล่อหรือเปล่า” พ่อเลี้ยงหนุ่มที่แสนเจ้าเล่ห์ถามขึ้นพร้อมกับก้มหน้าลงให้อีกคนมองเห็นใบหน้าเขาชัดๆ

“ไม่หล่อ” คนสวยพูดขึ้นพร้อมผลักทรอสออกจากตัว ทำเอาทรอสถึงกับหัวเสีย

ไม่เคยมีใครพูดว่าเขาไม่หล่อแต่ที่หัวเสียมันไม่ใช่เรื่องที่บอกว่าเขาไม่หล่อหรอกแต่มันเป็นเรื่องที่คนสวยคนนี้ผลักเขาออกจากตัว

“ถ้าแบบผมไม่หล่อ แล้วแบบไหนถึงจะหล่อล่ะครับคนสวย” คนเจ้าเล่ห์ถามขึ้นอีกครั้ง

ในใจตอนนี้อยากได้ผู้หญิงตรงหน้ามากๆและถ้าปล่อยให้หลุดมือไปก็คงจะเสียดายอยู่ไม่น้อย

“อีตะวัน ! อยู่นี่เอง กูหาแทบแย่” แต่ก่อนที่คนสวยที่แสนดึงดูดจะพูดอะไรออกมามากกว่านี้ก็มีเสียงของใครอีกคนดังขึ้นมันจึงให้ทรอสรู้ได้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้ชื่อตะวัน

“ขอโทษนะคะ พอดีเพื่อนฉันเมามาก” ผู้หญิงอีกคนพูดขึ้นพร้อมกับดึงตะวันที่เคยอยู่ในอ้อมกอดของทรอสเข้าหาตัว

“ครับ พอดีผมเห็นเขาเหมือนจะล้มเลยเข้ามาพยุง” ทรอสแก้ต่างให้ตัวเองเพราะถ้าเพื่อนของคุณคนสวยหรือตะวันรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ก็คงแย่

“ขอบคุณมากนะคะแต่ฉันไม่รบกวนแล้วค่ะ” อีกคนพูดขึ้นพร้อมกับพาเพื่อนที่ไม่ได้สติอย่างตะวันออกมา

“ถ้าฉันเจอเธออีก เธอไม่รอดแน่ตะวัน”

แน่นอนว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทำทรอสหัวเสียไม่น้อย เกือบจะได้เหยื่อที่แสนน่ากินแต่ก็ดันมีอุปสรรคมาขวางเสียจนได้

ทรอสเดินกลับเข้ามาด้านใน มายังโต๊ะของตัวเองที่ตอนนี้ไร้วี่แววตูมตามเพื่อนสนิทและเด็กคนที่มันซื้อไว้และไม่ต้องเดาให้ยากเลยว่าทั้งสองคนหายไปไหนเพราะมันคงไม่พ้นเรื่องอย่างว่า

“หน้าตาหงุดหงิดแบบนี้ ให้พราวใสช่วยทำให้หายหงุดหงิดไหมคะทรอส” พราวใส คู่ขาประจำของทรอสพูดขึ้นเพราะเธอตั้งหน้าตั้งตารอทรอสมานานแล้ว

“เอาสิ ฉันอยากอยู่พอดี” ทรอสพูดขึ้นเพราะถึงตอนนี้จะเบื่อคนตรงหน้าเต็มทนแต่ในเมื่อคืนนี้ไม่มีเหยื่อตัวไหนถึงมือเขา การกลับไปกินของเก่าก็ถือว่าไม่แย่

“ไปไร่ของทรอสได้หรือเปล่า” พราวใสถามขึ้นพร้อมยกมือลูบหน้าอกแกร่งของทรอส

พราวใสรู้ดีว่าทรอสเป็นถึงลูกชายคนโตของเจ้าของไร่กลิ่นดิน ไร่ที่ติดอันดับหนึ่งของภาคเหนือมีการส่งออกมากมายเรียกว่ารวยมากนั่นแหละ มันจึงทำให้เธอไม่อยากพลาดและปล่อยผู้ชายอย่างทรอสไป

“เรื่องนี้ฉันว่าฉันคุยกับเธอแล้วนะพราวใส” เสียงเข้มพูดออกมาทำเอาพราวใสขนลุกซู่เพราะทรอสยื่นคำขาดกับทุกคนและตัวเองว่าเขาจะไม่มีทางพาเหยื่อหรือผู้หญิงพวกนี้ไปไร่เด็ดขาด เว้นแต่คนพวกนี้จะเข้าไปในฐานะนักท่องเที่ยวซึ่งเขาห้ามไม่ได้ แต่ถ้าจะให้เข้าไปกับเขาในฐานะอื่นมันไม่มีทาง

“พราวใสแค่อยากไป ทรอสก็รู้ว่าพราวใสรักทรอส” น้ำเสียงออดอ้อนดังขึ้นอีกครั้ง แน่นอนว่ามันทำให้ทรอสหงุดหงิดเพราะเขาไม่ชอบคนพูดไม่รู้เรื่อง

“ฉันว่าฉันหมดอารมณ์แล้วล่ะพราวใส ขอตัวก่อนแล้วกัน” ทรอสพูดจบก็เดินออกมาทันที

ถ้าเธอไม่พูดมากหรือแสดงอาการอยากไปที่ไร่ ตอนนี้ตัวของเขาและตัวของเธอก็คงกำลังจะสนุกกันอยู่บนเตียงแต่น่าเสียดายที่พราวใสหวังสูงไปหน่อย

“อีตะวันนะอีตะวัน ถ้ากูไปไม่ทันมึงโดนผู้ชายคนนั้นลากไปกินแล้ว” อั้มเพื่อนสนิทของตะวันพูดขึ้นทันที เธอดูออกว่าผู้ชายคนนั้นไม่ได้ช่วยเพื่อนของเธอเพราะตะวันมันจะล้มหรอกแต่ที่ช่วยเพราะหวังลากไปกิน

“คนไหนอะ ใช่คนไม่หล่อเมื่อกี้หรือเปล่า” คนเมาพูดขึ้นเพราะผู้ชายที่เธอเจอเมื่อกี้ไม่หล่อเลยนิดเดียว

“ไม่หล่อตรงไหนกูถามหน่อย กูคิดว่าลูกพระเจ้าแล้วนะ” อั้มพูดขึ้นอีกครั้งเพราะอีกคนหล่อราวกับเทพบุตร ลูกรักพระเจ้า

“ไม่หล่อนิดเดียว ที่เหลือหล่อหมด”

“มึงเมาจริงไหมอีตะวัน” อั้มถามขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้เพื่อนของเธอเหมือนกำลังเมาแต่มองไปมองมาก็ไม่ค่อยเหมือนเท่าไหร่

“เมาอยู่แต่พอมีสติ รับรู้ทุกอย่างแต่เพียงเห็นหน้าคนคนนั้นไม่ชัด” ตะวันตอบกลับมาทันที

จากเดิมทีเธอก็มั่นใจอยู่หรอกว่าตัวเองมีสติไม่มากพอ แต่เมื่ออั้มเพื่อนรักเดินกลับมาและเรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงแป๊ดๆ มันทำให้เธอสร่างเมาทันที

“ยังจะไปสนใจเขาอีก เขาจะจับมึงแดกอยู่แล้วนะ”

“ก็ให้เขาแดกไปสิ”

“เดี๋ยวเขาจับแดกจริงๆจะพูดไม่ออก ดูก็รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเสือ” อั้มพูดขึ้นอีกครั้ง ทั้งหน้าตา การแต่งตัว ดูก็รู้ว่าต้องการมาหาเหยื่อและยิ่งถ้าเป็นเพื่อนของเธออย่างอีตะวันละก็…ไม่รอดแน่ๆ

“รีบพากูกลับสักที กูอยากนอนพรุ่งนี้ทำงานเช้า” ตะวันพูดขึ้นพร้อมกับเอนตัวพิงลงกับเบาะ

“รู้ว่าทำงานเช้าก็ยังจะแดกเหล้า ระวังเถอะระวังจะได้ซองขาวเชิญออกจากงาน” เพราะเพื่อนของเธอต่อให้ทำงานดีแค่ไหนแต่เรื่องมาสายก็ไม่เว้นเลยในแต่ละวันและยิ่งเมาแบบนี้ พรุ่งนี้ก็คงเที่ยงแหละกว่านางตัวดีจะตื่นไปทำงาน

“หัวหน้ารักกูจะตาย เขาไม่เอากูออกหรอกก”

“กูจะรอดู”

หลังจากนั้นตะวันก็ถูกพามาส่งที่ห้องโดยเพื่อนสนิทอย่างอั้ม อั้มแทบจะเป็นทุกอย่างให้กับตะวันแล้วเพราะหลังจากพาเข้าห้องก็จัดการลบเครื่องสำอางจนถึงเปลี่ยนชุด

“ดะ…เดี๋ยวนะอีตะวัน ! ผู้ชายคนนั้นเขาจับมึงแดกแล้วหรอ”

“อีตะวันมึงตื่นมาเดี๋ยวนี้เลย สรุปมึงโดนเขาแดกแล้วหรือยัง”

❤️

ร้ายมากพ่อ !