ลวงรักร้ายนายเพลย์บอย

เด็กหญิงเพลงรัก

"แม่ขาแม่พาหนูมาที่นี่ทำไมเหรอคะ" เด็กหญิงเพลงรักในวัยห้าขวบถามกานดาผู้เป็นแม่ด้วยความสงสัยเมื่อแม่พานั่งรถแท็กซี่มายังบ้านหลังใหญ่โตหลังหนึ่งซึ่งใหญ่กว่าบ้านเช่าที่เด็กหญิงอยู่กับแม่หลายสิบเท่า

"บ้านของพ่อแกยังไงล่ะเพลง"

"พ่อเหรอคะ เพลงมีพ่อด้วยเหรอคะแม่" เด็กหญิงตัวน้อยถามด้วยความดีใจและสงสัยเพราะตั้งแต่จำความได้เด็กหญิงไม่เคยรู้เลยว่าพ่อเป็นใครหรือชื่ออะไรเด็กหญิงไม่กล้าถามแม่เพราะเคยจำได้ว่าเมื่อนานมาแล้วเด็กหญิงเคยถามคำถามนี้แล้วโดนแม่ดุหลังจากนั้นเป็นต้นมาเด็กหญิงก็ไม่กล้าถามคำถามนี้อีกเลยจนกระทั่งวันนี้

"ถ้าแกไม่มีพ่อแล้วแกจะเกิดมาได้ยังไงหรือคิดว่าฉันเด็กแกมาจากถังขยะห๊ะ" พอแม่ตะคอกใส่เด็กหญิงก็รีบส่ายหน้าแล้วรีบก้มหน้าเพราะกลัวว่าแม่จะโกรธหนักกว่าเดิม บ่อยครั้งที่เด็กหญิงถามอะไรแล้วไม่เข้าหูแม่เด็กหญิงก็มักจะโดนแม่ดุด่าหรือถ้าแม่อารมณ์ไม่ดีเด็กหญิงก็จะโดนตีด้วยไม้แขวนเสื้อ เด็กหญิงแอบเงยหน้าขึ้นดูเพราะเห็นว่าแม่เงียบไปนานพอเงยหน้าขึ้นก็เห็นว่าแม่กำลังกดกริ่งที่ประตูอย่างรัวๆด้วยใบหน้าบึ้งตึงไม่พอใจ

"มาหาใครคะคุณ" สักพักก็มีหญิงวัยกลางคนเปิดประตูรั้วแล้วถาม

"มาหาคุณก้องภพ"

"คุณมีธุระอะไรกับท่านคะได้นัดไว้ไหม"

"ธุระอ่ะมีแต่ไม่ได้นัด"

"ถ้าอย่างนั้นคงให้เข้าพบไม่ได้หรอกนะคะเพราะวันนี้ในบ้านกำลังจัดงานวันเกิดให้ลูกสาวคนเดียวของท่าน"

"เหอะลูกสาวคนเดียวอย่างนั้นเหรอ" จู่ๆแม่ของเด็กหญิงก็ผลักหญิงวัยกลางคนจนเซเกือบล้มจากนั้นแม่ก็จูงมือเด็กหญิงแล้วพาเข้าไปข้างในโดยมีหญิงวัยกลางคนตะโกนร้องบอกไม่ให้เข้าไปแต่แม่ของเด็กหญิงก็หาได้สนใจไม่

"คุณ คุณเข้าไปไม่ได้นะ!!!"

"ฉันจะเข้าแกไม่มีสิทธิ์มาห้ามเพราะฉันก็เป็นเมียของคุณก้องภพเหมือนกันส่วนนี่ก็คือลูกสาวของเขา"

"คุณพูดอะไรของคุณคุณอย่ามาพูดอะไรมั่วๆแบบนี้นะคุณก้องภพท่านรักภรรยาของท่านมากแล้วท่านก็รักลูกของท่านทั้งสองคนมากด้วยไม่มีทางจะไปมีเมียมีลูกกับผู้หญิงคนอื่นหรอก"

"แกจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็เรื่องของแกแต่ฉันมีหลักฐานว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของคุณก้องภพ"

เด็กหญิงกึ่งเดินกึ่งวิ่งเพราะแรงจูงของแม่จนกระทั่งเข้ามาถึงในตัวบ้านที่ตอนนี้มีการจัดงานวันเกิดอยู่คนมากมายที่มาในงานส่วนใหญ่จะเป็นเด็กผู้หญิงเพราะว่างานนี้จัดขึ้นเนื่องในวันคล้ายวันเกิดอายุครบเจ็บขวบของเด็กหญิงแพรวพิไลลูกสาวของคุณก้องภพซึ่งเขามีลูกชายอีกคนอายุสิบขวบชื่อว่าพีรวัสหรือพีท

เด็กหญิงเพลงรักแอบมองเค้กก้อนโตสีฟ้าที่มีตุ๊กตาเจ้าหญิงแสนสวยผมยาวตั้งอยู่ด้านบนสุดของเค้กเด็กหญิงเคยฝันว่าอยากมีงานวันเกิดแบบนี้บ้างแต่ก็ไม่เคยมีเพราะแม่ไม่เคยจัดงานวันเกิดให้เลยสักครั้งอย่าว่าแต่จัดงานวันเกิดเลยเวลาที่แม่อยู่ด้วยยังไม่ค่อยมีทุกๆคืนเด็กหญิงต้องนอนคนเดียวเพราะแม่ทำงานเป็นนักร้องที่ผับทำให้กลางคืนเด็กหญิงต้องนอนคนเดียวภายในห้องเช่าเพียงลำพังทุกคืนแต่เด็กหญิงก็ชินแล้ว ชีวิตของเด็กหญิงมีแม่แค่คนเดียวไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนถึงแม่จะชอบดุแต่เด็กหญิงก็รักแม่มากเพราะทั้งชีวิตเด็กหญิงก็มีแค่แม่เท่านั้น

และขณะที่ทุกคนในงานกำลังมีความสุขกันอยู่แม่ก็พาเด็กหญิงเดินเข้ามาด้านในแล้วเดินตรงไปยังกลุ่มคนที่ยืนอยู่

"สวัสดีค่ะคุณภพ"

"กานดา!!!!"

"ใช่ค่ะกานดาเองทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะตกใจเหรอที่เจอกานดา"

"คุณมาได้ยังไงใครให้เข้ามา"

"แล้วทำไมกานดาจะเข้ามาไม่ได้ล่ะคะในเมื่อบ้านหลังนี้ก็เป็นบ้านผัวของกานดาเหมือนกันหรือคุณจะปฏิเสธ"

"เธอพูดอะไรของเธอใครคือผัวของเธอกันห๊ะ"

"สวัสดีค่ะคุณรัมภาดิฉันชื่อกานดานะคะเป็นเมียอีกคนของคุณก้องภพส่วนนี่ลูกสาวของฉันกับคุณห้องภพค่ะแกอายุได้ห้าขวบแล้ว เพลงรักจ๊ะไปหาคุณพ่อสิลูกผู้ชายคนนี้คือพ่อของลูก" กานดาผลักลูกสาวให้เข้าไปหาคนเป็นพ่อแต่ดูเหมือนคนเป็นพ่อจะไม่ยอมรับเพราะเขาไม่ได้มีท่าทีดีใจเลยสักนิดไม่กอดไม่แตะต้องซ้ำยังมองเด็กหญิงตัวน้อยด้วยสายตาว่างเปล่า

เอาตอนแรกมาฝากจ้าาาาา ดราม่าหน่วงตับอีกตามเคยใครสายดราม่าน้ำตาแตกเชิญอ่านได้เลยจ้า

❌❌❌แจ้งก่อนอ่าน....ใครโลกสวยรับไม่ได้กับเรื่องพระเอกเลวเจ้าชู้ผ่านไปได้เลยนะคะไรท์ถือว่าแจ้งล่วงหน้าแล้วเพราะฉะนั้นอย่ามาเม้นต์บั่นทอนจิตใจกันเพียงเพราะนิยายไม่ตรงจริตไม่ตรงใจเพราะไรท์ตั้งใจแต่งนิยายทุกเรื่องแล้วก็ชอบแนวนี้ด้วยค่ะ(ความชอบส่วนบุคคลเนอะ) ❌❌❌