เรือนใหญ่ไปรยาเวศ...
“เดินยิ้มหน้าบานมาเชียว มีอะไรครึ้มอกครึ้มใจงั้นเหรอ?” กังศมาที่นั่ง ดักรอ เอ่ยถามหลังจากที่เห็นหลานชายเดินผิวเข้าบ้านมาอย่างอารมณ์ดี
“ยาย! ผมตกใจหมดใจเลย” คนที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ถึงกับสะดุ้งเบาๆ
“ไปไหนมา?” กังศมามองค้อนอย่างหมั่นไส้ ‘ชิ! ทำเป็นขวัญอ่อน’
“ผมไปบ้านอาสินมาครับ” ภาคินยิ้มก่อนจะนั่งลงข้างๆ ผู้เป็นยาย
“น้องไวน์มาที่นี่เมื่อตอนเย็น” กังศมาบอกเรื่องสำคัญที่อีกฝ่ายพลาดไป
“ผมรู้แล้วครับ เมื่อกี้ตอนกลับเจอน้องไวน์ปั่นจักรยานอยู่ ก็เลยขับรถไปส่งที่รีสอร์ตมา” ภาคินเล่าเหตุการณ์
“ดีกันแล้วเหรอ?” กังศมาเลิกคิ้วถามอย่างเต็มไปด้วยความสงสัย
“ก็...ดีแบบมึนๆ นั่นแหละครับ” ภาคินยอมรับตามตรง ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะถูกสาวเจ้าต่อว่าอะไรอีกบ้าง
“ยังไง?” กังศมาข้องใจ
“ยายครับ ผมจะแต่งงานกับน้องไวน์” ภาคินบอกพร้อมกับจ้องมองใบหน้าของผู้เป็นยายนิ่ง
“หึๆ ถามน้องดูหรือ
