ห้องรับแขก...
“สวัสดีครับอาสิน” ภาคินเอ่ยทักทายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม หลังจากที่รู้ว่า วรันยาแอบเดินทางกลับก่อนกำหนด ตนก็แทบจะนั่งไม่ติด อยากจะเห็นใบหน้างามใจจะขาด
“สวัสดีคิน ขอโทษที่ให้รอนาน” สินชัยนั่งลงข้างๆ กับอีกฝ่าย
“ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่น้องไวน์...” คนที่เฝ้ารอคอยวินาทีนี้มานานเอ่ยถาม พร้อมกับส่งสายตามองหา
“น้องเพิ่งจะขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าน่ะ อีกสักพักก็คงจะลงมา” สินชัยอมยิ้มเมื่อเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายเริ่มแดงก่ำขึ้นมานิดๆ
“ครับ” ภาคินยิ้มรับอย่างรู้สึกเขินๆ
“วันนี้อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันนะคิน” สิยชัยเอ่ยชวน
“แหม...ผมตั้งใจจะมาฝากท้องที่นี่อยู่แล้วครับอา”
“หึๆ อ้อ! วันนี้อาได้รับจดหมายเตือนจากธนาคาร”
“ครับ กำหนดต้องชำระก่อนเดือนไหนครับ?” ภาคินถามด้วยสีหน้าจริงจัง
“ก่อนเดือนเมษายน” สินชัยบอกเสียงอ่อน
“แล้วน้องไวน์...?” ภาคินกลั้นใจถาม เพราะเหลือเวลาอีกแค่สองเดือนกว่าๆ เท่
