EP : 5
1521 คำ
“พี่ว่า...พี่ไปส่งเราตอนนี้เลยดีกว่า”
จบคำพูดนั้นของพี่เซนส์พี่เขาก็พาฉันขึ้นรถของเขามาเลยโดยที่ฉันก็อิดออดด้วยความเกรงใจนิดหน่อยแต่สุดท้ายก็ยอมให้พี่เขาไปส่งแต่โดยดี อิอิ
คนที่ชอบอาสาไปส่งไปกันสองต่อสองขนาดนี้จะรออะไรล่ะไม่ไปก็บ้าแล้ว แต่อย่าให้เจ้พิงค์กับเฮียฟลุ๊ครู้เด็ดขาดไม่งั้นโดนดุแน่นอน
“แถวนี้นักศึกษาอยู่เยอะรึเปล่า”
“เยอะค่ะ ใกล้มหาลัยเลยอยู่กันเยอะ” สนใจมาอยู่แถวนี้ไหมล่ะคะแต่ต้องอยู่ด้วยกันนะ อิอิ
“ครับ”
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
...อชิ
“เพื่อนโทรมาน่ะค่ะ ขอตัวรับก่อนนะคะพี่เซนส์”
“อื้ม ตามสบายเลย”
ติ๊ด!
“ว่า”
(อยู่ไหนวะ กูกับไอ้ฟิวส์ออกมาหารอบร้านแล้วไม่เจอเลย)
“กลับแล้ว”
(ฮะ?)
“โทษทีไม่ได้บอก ใกล้ถึงหอแล้วล่ะ”
(กลับยังไงวะ)
“พี่มาส่ง จะถึงแล้วเนี่ย ทำอะไรกันอยู่ล่ะเมากันรึเปล่า”
(ตามหามึงนี่ไงปี จะกลับทำไมไม่บอกกันวะคนห่วงก็ห่วงนะเว้ย) รู้สึกผิดเลยที่ไม่ได้บอกเพื่อน อย่างน้อยส่งข้อความบอกสักนิดก็น่าจะดีแต่มันไม่ทันแล้วไง
“แหะ ๆๆ ลืมบอกน่ะ แต่เดี๋ยวก็ถึงแล้วไม่ต้องห่วงนะเที่ยวกันต่อเลย”
(อืม ถึงแล้วก็โทรบอก)
“อื้อ ขับรถกลับกันดี ๆ ล่ะ บอกไอ้ฟิวส์ด้วยห้ามเมาเดี๋ยวอันตราย”
(อืม)
ติ๊ด!
อชิมันโกรธรึเปล่านะ เฮ้อ! ช่างเหอะพูดมากเดี๋ยวจะเข้าใจผิดกันไปใหญ่
“แฟนเหรอ”
“คะ?”
“พี่ถามว่าแฟนเราโทรตามเหรอ”
“เปล่าค่ะ ปีไม่มีแฟนเมื่อกี้เพื่อนสนิทโทรมาหาน่ะค่ะ”
“อ่อ” เขาพยักหน้ารับแล้วก็ขับรถต่อ
ฉันอยากคุยกับพี่เซนส์แต่พอได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองจากคนคุยเก่งก็กลายเป็นคุยไม่เก่งซะงั้น ได้แต่รอให้พี่เขาชวนคุยซึ่งพี่เขาก็คุยบ้างแค่นิด ๆ หน่อย ๆ
จะถึงแล้วนะพี่เซนส์ ไม่คิดจะชวนคุยชวนพูดอะไรที่มันดูสานสัมพันธ์ได้หน่อยเหรอคะ
“หิวอะไรรึเปล่า”
“ไม่ค่ะ ปีไม่ค่อยกินอะไรตอนดึก”
“กลัวอ้วนรึไงเรา” น้ำเสียงฟังเหมือนเอ็นดูฉันจังเลย >////////////<
ติ๊ด!
“ฮัลโหล” ฉันกดรับสายพร้อมกับเสียงสองเสียงสามที่เปล่งออกไป
(พี่ถึงร้านไอ้ฟลุ๊คแล้วนะ)
“พี่เซนส์เหรอคะ” จำเสียงได้แต่แอ๊บไม่รู้ก่อนสิคะ
(อื้ม จำเสียงพี่ไม่ได้รึไงเราเพิ่งแยกกันเมื่อกี้เองนะ)
“แหะ ๆๆ ขอโทษค่ะ ถึงแล้วปีก็สบายใจค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะพี่เซนส์ที่มาส่งปี”
(ไม่เป็นไร จะปล่อยเรานั่งเซ็งรอเพื่อนอยู่ข้างนอกทั้งที่หมดสนุกแล้วได้ไงจริงไหม)
“ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ แล้วนี่พี่เซนส์จะดื่มต่อเหรอคะ”
(เปล่า ผับปิดพอดีเดี๋ยวพี่แค่มารอรับน้อง)
“รอรับน้อง?”
(อื้ม รอรับน้องกลับบ้าน) พี่เซนส์ไม่มีน้องไม่ใช่เหรอฉันว่าฉันก็พอจะสืบมาละเอียดแล้วนะ
“ค่ะ ถ้างั้นขับรถกลับบ้านดี ๆ นะคะดึกแล้ว เวลานี้คนเมาเยอะด้วย” ถึงจะสงสัยแต่ไม่ใช่มารยาทที่จะถามจริงไหมล่ะ
(โอเค เดี๋ยวพี่รอน้องออกมาก็กลับแล้วล่ะ เราก็นอนพักผ่อนเถอะมันดึกแล้ว)
“ค่ะ” ไม่อยากวางสายเลยทำไงดี
(อื้ม ถ้างั้นพี่วางแล้วนะ)
“...ค่ะ” ฉันตอบช้าแต่ก็ตอบนะ ตอบแล้วก็รอให้เขาวางสายเอง
(...)
“...” ทำไมไม่วางสายสักทีหรือว่าพี่เขารอให้ทางนี้เป็นคนวางก่อน แต่ไม่เอาหรอกให้เขากดวางเองดีกว่า
(ปีใหม่)
“คะ” หลังจากต่างฝ่ายต่างเงียบไปหลายวินาทีเพื่อรอให้อีกฝ่ายวางสายพี่เซนส์ก็เป็นคนเรียกชื่อฉันขึ้นมา
(พี่นึกว่าเราวางโทรศัพท์แล้ว)
“ปี...รอพี่เซนส์วางก่อนค่ะ”
(อ่อ)
“ค่ะ” สั่น ๆ เนอะปีใหม่ทั้งที่ปกติเวลามีคนมาจีบไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย รีบกดวางเองด้วยซ้ำ แต่...ลืมไปว่านี่เขาไม่ได้เข้ามาจีบ -_-!
(โอเคถ้างั้นพี่วางแล้วนะ)
“ค่ะพี่เซนส์”
(...)
“...” ทำไมยังไม่วางอีกล่ะ
(ปีใหม่) เหตุการณ์เกิดขึ้นเหมือนเมื่อกี้คือเขาบอกว่าจะวางแล้วต่างฝ่ายก็ต่างเงียบไปไม่มีใครกดวางสายก่อนที่เขาจะเรียกชื่อฉันอีกครั้งคราวนี้ใจฉันเต้นมาก ลุ้นไงไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร
“คะพี่เซนส์”
(พี่ว่าเราสองคน...หาเวลาว่างไปกินข้าวกันดีไหม)
- ผู้เขียน
