ร่างบางที่อยู่ในชุดคนป่วยหลับใหลไป1คืนเต็มๆ ไอรดาค่อยๆปรือตาที่หนักอึ้งมองไปรอบๆห้องอย่างไม่คุ้นเคย เธอค่อยๆก้มมองท้องน้อยส่งมือลูบคลำจนน้ำตาเอ่อคลอ
"ฮึก คนเก่งของคุณแม่ยังสบายดีใช่ไหมคะ ฮึก ไม่ได้เจ็บไม่ได้เป็นอันตรายใช่ไหม ยังอยู่เป็นกำลังใจให้คุณแม่ใช่ไหมคะเด็กดี"น้ำตามากมายหลั่งไหลด้วยใจที่หวาดหวั่น ร่างบางรู้สึกเหมือนร่างกายไม่ปกติเธอรู้สึกเหมือนกำลังสูญเสียหัวใจไปอย่างไม่มีวันได้กลับคืน
ก่อนที่เธอจะรู้ว่ามีชีวิตน้อยๆกำลังหลับปุ๋ยอาศัยอยู่ในท้องน้อย ไอรดารู้สึกเวียนหัวพะอืดพะอมแถมรอบเดือนก็ไม่มาให้เธอปวดท้องเหมือนทุกครั้ง เธอจึงตัดสินใจไปโรงพยาบาลเพื่อพบคุณหมอโดยให้พี่ธีไปส่งที่โรงพยาบาล เธอบอกแค่ว่าจะไปเยี่ยมเพื่อนสักหน่อย เธอเล่าอาการที่เป็นอยู่ให้คุณหมอฟัง ทุกอย่างผ่านขั้นตอนการตรวจอย่างละเอียดถี่ถ้วน คุณหมออ่านตามผลตรวจผลปรากฏว่าเธอตั้งครรภ์อ่อนๆ คุณหมอแนะนำวิธีการอย่างละเอ
