"พะ…พี่ธีขานมอิ่มขา หนูด้าปวดท้อง ฮึก ช่วยด้วยค่ะ" ไอรดาฟุบตัวลงที่พื้นชื้นอย่างทรมาน มือเล็กทั้งสองข้างรวบกอดท้องน้อยในยามที่ขดตัว น้ำตามากมายหลั่งไหลสุดจะกลั้น ร่างกายที่เจ็บป่วยลมหายที่รวยริน คนแรกที่หัวใจดวงน้อยคิดถึงนั่นก็คือคนที่ชื่อพระราม"หนูด้าคิดถึงพี่ราม ฮึก คิดถึงเหลือเกินช่วยหนูกับลูกด้วย" ธีที่เห็นท่าทางไม่มีรีบต่อสายหาใครบางคนอย่างทันท่วงที กุญแจรถทุกดอกถูกยึดถูกเก็บเพื่อไม่ให้ธีได้ใช้ ทั้งสามเหมือนถูกขังให้อยู่ในบ้านหลังใหญ่อย่างโหดร้ายโดยไม่ให้ออกไปไหน นมอิ่มที่หาลูกกุญแจอยู่นานในที่สุดก็หาจนเจอ ร่างอวบรีบวิ่งมายังห้องชื้นที่กักขังร่างบาง ต่อให้นมอิ่มต้องตายนมอิ่มก็จะช่วยคุณหนูออกมาให้ได้ค่ะ ร่างสูงวัยขบคิดภายในใจ "คุณหนูรอหน่อยนะคะ นมอิ่มมาเปิดห้องให้แล้ว"ธีรีบรับกุญแจจากมือนมอิ่มมาไขอย่างรวดเร็ว ร่างของไอรดานอนกองอยู่ที่พื้นอย่างน่าเวทนา กลิ่นคาวเลือดกับกลิ่นอับๆของ