บทที่ 23 มารยาของสามี
“แม่ไม่ได้เล่นแล้วนะ แม่แค่แวะไปหาป้าจิตรเขาเฉย ๆ เพราะป้าเขาโทรมาบอก แม่ก็เลยอยากไปให้เห็นกับตาเท่านั้น”
“ผมไม่เชื่อ”
“จริง ๆ นะว่าน แม่จะโกหกลูกทำไมล่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็สู้สายตาผมสิ อย่าหลบหน้าผมสิแม่”
เจอไม้นี้ของลูกชายเจ้าระเบียบ เจ้าสังเกตเข้าไป คนเป็นมารดาก็ถึงกับใจฝ่อ เพราะลูกชายของนางคนนี้พูดจริงทำจริงไม่ใช่แค่ขู่เฉย ๆ และนางก็โดนคาดโทษเอาไว้แล้วว่าจะงดจ่ายเงินเดือนในเดือนนั้น ถ้ารู้ว่าไปเล่นการพนันอีก ไม่น่าเลย ไม่น่าพลั้งปากเอ่ยถึงเพื่อนออกไปเลย
“แม่ไม่ได้ไปเล่นจริง ๆ นะลูก ไม่เชื่อก็โทรไปถามป้าจิตรเขาได้เลย” นางจำเป็นต้องทำปากแข็งยืนยันความบริสุทธิ์ใจ เพราะถึงแม้ลูกชายของนางจะเข้มงวดและเอาจริง แต่ถ้านางไม่ยอมปริปากยอมรับเขาก็ทำอะไรไม่ได้
“ผมไม่เชื่อแม่หรอกนะ แต่ในเมื่อผมจับไม่ได้ผมก็จะยอมให้มันผ่านไป”
“นั่นลูกจะไปไหน แม่ยังพูดเรื่องนั้นไม่จบเลยนะ”
