"นอนหลับฝันดีไหมครับนาย" เสียงคุ้นหูของบอดี้การ์ดคนสนิททักทายจัสติน ขณะที่เขากำลังวิ่งอยู่บนลู่วิ่งในฟิตเนสของโรงแรม
"ฝันดีห่าอะไรล่ะ กว่าจะได้นอนเกือบเช้า"
"อย่าบอกนะครับว่า... ทั้งคืนเลย"
"นอนไม่หลับเว้ย ลองมานอนบนโซฟาดูไหมล่ะ" เขาหันไปบอกอย่างเซ็งๆ เพราะกว่าจะข่มตานอนได้ก็เกือบเช้า ในหัวคิดถึงแต่นันทิชา อยากจะเข้าไปนอนกอดเธอให้รู้แล้วรู้รอดแต่ก็ทำไม่ได้
"โอ้โห! แมนมากครับ สงสัยช่วงนี้นายคงต้องออกกำลังกายบ่อยหน่อย เพราะต้องหาวิธีช่วยบรรเทา" ลูกน้องคนสนิทบอกอย่างรู้ทัน
"หึ! หุบปากไปเลย เย็นนี้เตรียมตัวไปส่งแนทที่บ้านด้วย ฉันมีธุระต้องไปทำ" เขากดปุ่มลดความเร็วบนลู่วิ่งและก้าวขาช้าลงตามความเร็วของมัน
"ได้ครับ... ว่าแต่ เมื่อคืนคุณแนทจับได้ไหมครับว่านายไม่ได้ต่อยพวกผมจริงๆ"
"จับไม่ได้หรอก ฉันเครียดอยู่เนี่ย เธอเป็นห่วงแกสองคนมาก ฉันไม่น่าเล่นบทโหดๆ แบบนี้เลยว่ะ"
"ผมเตือนนายแล้วว่าแบ
