CHAPTER 18
~ครืด ครืด~
เสียงระบบสั่น ฉันหันไปมองโต๊ะข้างเตียงฝั่งที่พี่เคนอน พี่เควางสมาร์ตโฟนไว้ ฉันกำลังชั่งใจคิดว่าจะหยิบมาดูดีไหม
แต่สุดท้ายฉันยอมเสียมารยาทหยิบสมาร์ตโฟนมาดู หน้าจอแสดงป็อปอัพข้อความขึ้นมา
DADA : ด้าถึงไทยวันจันทร์ตอน 10โมง อย่าลืมมารับด้าที่สนามบินนะ
DADA : พรุ่งนี้ไม่ได้คุยกันนะ อย่างอนด้าล่ะ
ฉันวางสมาร์ตโฟนของเขาลงที่เดิม และฉันก็ล้มตัวลงนอนที่เดิม ในหัวมีแต่เรื่องนี้
เช้าวันรุ่งขึ้น
ฉันลุกลงจากเตียงและออกไปนั่งรับแสงแดดและลมอ่อนๆที่ระเบียงห้อง
ดาด้า...ดาด้าที่ยัยป้านั่นพูดถึงแน่ๆ เธอคงเป็นคนรักของพี่เค ยัยป้านั่นถึงได้ไม่ชอบหน้าฉัน
และตอนนี้เธอคนนั้นกำลังจะกลับมาแล้ว คงหมดเวลาของฉันแล้วสินะ
"ตื่นนานยังเนี่ย" พี่เคเดินมานั่งลงที่เก้าอี้ข้างฉัน
"สักพักแล้วค่ะ" ฉันตอบกลับและหันไปยิ้มให้เขา
"วันนี้อยากไปไหนไหม" พี่เคหันมาถามฉันต่อ
"ไม่อะค่ะ อยู่ด้วยกันดี
