บทที่4.
1581 คำ
บทที่4.แสงจันทร์หลังเที่ยงคืน
ผิวลำเนื้อปูดโปนเห็นเส้นเลือดขดๆ งอๆ ตั้งแต่โคนจนถึงปลายหยักสีเข้มกว่าสีท่อนลำ มีบางอย่างนูนเด่นขึ้นมา เรียงตัวเป็นแนวยาว อัญยิกากัดกระพุ้งแก้ม เมื่อบวรเริ่มขยับมือเร็วขึ้น สีหน้าของเขาเหมือนกำลังทรมาน แต่เสียงครางของเขาทำให้เธอทรมานมากกว่า
เธอกำลังเคลิ้ม เผลอนึกถึงภาพที่เห็นนี่ในใจ เพียงแต่ในหัวของเธอไม่ได้มีแค่เพื่อนพี่ชาย เธอแทนที่มือของเขาด้วยตัวเอง หากเป็นเธอที่นอนร้องอยู่ตรงนั้นเพราะถูกเพื่อนพี่ชายใช้ไอ้นั่นของเขาสอดลึกเข้ามาในร่างกาย เธอจะเป็นยังไงนะ? เธอเผลอตัวสอดมือลูบเนินเนื้อตัวเอง สลับกับการจับตามองอากัปกิริยาของบวรตาไม่กะพริบ
“อูยยยย...” ปลายนิ้วสะกิดติ่งกลางร่าง ความสยิวเกิดขึ้นเลยเผลอตัวครางออกมาบ้าง เธอสัมผัสได้ถึงคราบน้ำเหนียวๆ ที่ไหลออกมาจากรอยแยกสีฉ่ำที่เธอไม่เคยก้มลงมองใกล้ๆ สักครั้ง อัญยิกาเริ่มอึดอัด เธอสลัดกางเกงชุดนอนเอวยางยืดออกเป็นชิ้นแรก ตามด้วยชั้นในลายการ์ตูนที่ตนเองชื่นชอบ หญิงสาวบดหน้าขา บิดตัวไปมา ลืมตัวครางออกมาอีกครั้ง
บวรอมยิ้ม เขาได้ยินเสียงแผ่วๆ นั่นด้วย
ชายหนุ่มละมือจากสัดส่วนแข็งขึง เขาสลัดเสื้อออกจากตัวและปิดไฟฟ้า
อัญยิกาสะดุ้ง เธอจิปากด้วยความขัดใจ แสงสว่างที่ทำให้เธอมองเห็นภายในห้องพี่ชายถูกปิด ไฟฟ้าดับสนิท เหลือไว้แค่ความมืด
แต่เสียงครางแผ่วๆ ของเพื่อนพี่ชายยังดังอยู่
เธอตะแคงหูฟังหน้าร้อนวูบตามไปด้วย เมื่อเผลอจินตนาการตามสิ่งที่มองไม่เห็นนั่น
“โอวววว อัญจ๋า ช่วยพี่ด้วย อัญจ๋า ช่วยพี่หน่อย”
เสียงสูดปากดังระงม ผสมกับเสียงเรียกชื่อตัวเอง บวรกำลังทำบางอย่างกับตัวเอง เขาจินตนาการถึงเธอ ระหว่างที่เขากำลังทำด้วย
อัญยิกานิ่งคิด...จะเป็นไงนะหากเธอไปอยู่ตรงนั้นจริงๆ แค่นึกน้ำเยิ้มๆ ก็ไหลออกมามากขึ้น เธอขยับปลายนิ้วขยี้กลางร่องสวาทของตัวเองหนักขึ้น “ซี๊ดดดด อูยยยยย” มันเสียวจี๊ดๆ ถึงแกนสมอง เธอเหลือบมองเวลามองเห็นนาฬิกาที่พนังห้อง มันเลยเที่ยงคืนมาเกือบสิบนาที
อัญยิกาชะโงกหน้ามองที่ท่าน้ำอีกครั้ง พี่ชายของเธอยังหลับอยู่ตรงนั้น ส่วนเพื่อนของเขากำลังทำบางอย่างอยู่ในห้องนอน
“อัญ...หลับหรือยัง?”
ก่อนที่เธอจะคิดทำอะไร เสียงของบวรก็ดังขึ้น
เธอแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน และไม่หลวมตัวตอบ
เธอคิดผิดที่คิดว่าการทำแบบนั้นจะทำให้บวรยอมถอดใจ
“อัญ...ช่วยพี่หน่อยสิ พี่ อ่าว์ ซี๊ดดดดด!!”
เสียงของบวรดังต่อ เขาสูดปากระหว่างที่สนทนากับเธอด้วย อัญยิกาหน้าร้อนวูบ เธอเผลอขยับนิ้วตามและเผลอครางออกมาด้วย
“ซี๊ดดดดดด....”
“พี่รู้ว่าอัญก็ต้องการพี่” บวรพูดต่อ เขามีเวลาแค่วันนี้แหละ หากพลาดจากวันนี้ไปการเข้าถึงตัวอัญยิกาจะยากยิ่งขึ้น
หญิงสาวเม้มปาก หนีบหน้าขาแน่นขึ้น หากเธอเผลอตอบ คืนนี้เธอคง...
“อัญอยากเห็นของพี่ไม่ใช่เหรอ?” บวรงัดเรื่องที่เธอสนใจขึ้นมาต่อรอง
มันค้างๆ คาๆ อยู่ในใจ ปมอันนี้แหละที่ทำให้อัญยิกาพลาด
“พี่จะให้อัญดูเหรอ?” เธอถามกลับเพราะความลืมตัว แถมยังตะครุบปากไว้ไม่ทันเสียด้วย
มีเสียงเคลื่อนไหวภายในห้อง ไม่มีเสียงตอบ แต่มีเสียงเคาะประตูหน้าห้องของเธอแทน หญิงสาวทำอะไรไม่ถูก มือก็ยังฝังคาอยู่กลางกลีบสาว น้ำเหนียวๆ นั่นไหลออกมาเหมือนรู้ว่าอีกไม่นาน...จะมีอะไรเกิดขึ้น
ก็อกๆ
“อัญเปิดประตูสิ”
บวรกระซิบเร่ง เนื้อตัวเข้าเต้นระริกทีเดียว
หญิงสาวถอนใจเธอปรายตามองแสงจันทร์ที่สาดแสงเข้ามาในห้อง คงเป็นเพราะแสงจันทร์สีนวลนี่ละมั้งที่ทำให้เธอเพี้ยน หญิงสาวขยับเดินช้าๆ เธอปลดล็อกประตู ด้วยมือที่สั่นระริก
คลิ้ก!
เพยีงเสียงปลดสลักดังเบาๆ บวรรีบผลักประตูให้เปิดเข้ามา เขารีบแทรกตัวผ่านประตู และกดล็อกกลอนให้อย่างรวดเร็ว
คงเป็นเพราะชินกับความมืด อัญยิกาจึงมองเห็นแม้จะไม่มีแสงสว่างอื่นเลยนอกจากแสงจันทร์ แววตาคนตรงหน้าวาววับ และเมื่อเธอลดสายตามองต่ำลง
หญิงสาวก็แทบผวา กับความอลังการกลางหน้าขาของเขา
“ชูว์!!”
บวรยกมือปิดปาก เขาปรามเธอเบาๆ พร้อมกับดันเอวอ่อนจนอัญยิกาจนเธอต้องเดินถอยหลัง ทั้งสองคนล้มลงไปนอนบนเตียง เขาและเธอเปลือยด้านล่างและกำลังอยู่ในอารมณ์คุคลั่งทั้งคู่
“อยากมอง อยากจับ อยากทำอะไรกับพี่ ตามสบายเลยอัญ”
ชายหนุ่มพลิกตัวนอนหงาย ท่อนเนื้อแข็งตั้งโด่กลางร่าง อัญยิกานอนตัวแข็งทื่อ เธอเหลือบมองความแข็งชันนั่น และตัดสินใจทำตามความปรารถนา เมื่อมันมาไกลเกินกว่าจะถอยหลังกลับ
อัญยิการวบรวมความกล้า เธอขยับเข้าไปใกล้ๆ จ้องมองท่อนเนื้อที่ผงกส่ายไหวไปมาตาเป็นมัน เธออยากรู้นัก ที่ผู้ชายชอบคุยถึงกันนักมันหมายถึงอะไร?
“ไอ้ที่มันนูนๆ ขึ้นมานี่คืออะไรอะพี่บอย?”
เธอไม่รู้และไม่มีความรู้เรื่องนี้เลย
บวรกลั้นใจ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ มือนุ่มนิ่มกำลังจะจับ จะคลำความเป็นชายของเขา ชายหนุ่มเกร็งจนแก้มก้นขมิบเข้าหากัน
“มุกน่ะ เขาเรียกฝังมุก” เสียงของเขาสั่นพร่า เมื่อผงกศีรษะมอง อัญยิกากำลังจ้องมองลำเนื้อของเขาตาไม่กะพริบ
ความอยากรู้ทำให้อัญยิกาหมดความอาย เธอกระถดตัวเข้าไปอีก เอื้อมมือจับท่อนลำแข็งนั่นเต็มมือ
“อุ่ย!” หญิงสาวสะดุ้ง ท่อนลำแข็งชันร้อนเหมือนก้อนไฟ
“หึๆ” บวรหัวเราะ แม้จะเสียวจนเกือบทะลัก เขาก็ยังขำกับการตื่นตัวของอัญยิกา “มันไม่กัดหรอกอัญ มันไม่มีปาก” เขากระเซ้าเพื่อให้เธอคลายความหวาดหวั่น
อัญยิกาสะบัดค้อนให้เธอรวบท่อนลำอุ่นร้อนไว้ด้วยสองมือ สำผัสไอ้สิ่งแปลกปลอมนั้นเต็มกำมือ มันเคลื่อนที่ได้ เธอเลยสนใจจนลืมความหวาดกลัว
ขอดูให้เต็มตาหน่อยเถอะที่ว่าฝังมุกนะเป็นไง เธอได้แต่เดาเอาเอง วันนี้จะมองให้เต็มตา
“ซี๊ดดดด!” เพราะอุ้งมือนิ่มๆ โอบรอบท่อนเนื้อ บวรเสียวแว๊บ เขาเผลอสูดปากเบาๆ จนหญิงสาวหันมามอง เธอลองขยับมือ บวรก็ยิ่งครางเสียงดังขึ้น อัญยิกาคลายมือออกลำเนื้อของชายหนุ่มพองตัวเพิ่มขึ้นอีก มันปูดโปน เป็นตุ่มนูนๆ เหมือนผลมะระ มีเม็ดกลมๆ รอบลำเนื้อให้ความรู้สึกจั๊กจี้ เธอลองเอาลูบที่ปุ่มนูนๆ นั่น ท่อนลำในอุ้งมือเธอพองตัวขึ้นอีก หญิงสาวห่อปากตาโต เธอทดลองกำรอบท่อนเนื้อนั่นและขยับมือรูดชึ้นลงเบาๆ
“โอววววว ซี๊ดดด เบาๆ อัญพี่เสียว”
บวรกระซิบเสียงสั่น เขาเสียวจี๊ดจนถึงก้านสมองทีเดียว
อัญยิกาอมยิ้ม เธอหมดความกลัว ขยับเข้าไปมองใกล้ๆ พร้อมกับขยับมือไปด้วย “ใหญ่จังเลยพี่บอย” เสียงของเธอแหบพร่า
“ลองอมดูมั้ย?”
ชายหนุ่มแนะนำ อัญยิกาหันมามองหน้าเขา เธอลังเลเล็กน้อย “ลองเถอะน่า แล้วอัญจะรู้ว่ามันสนุก”
หญิงสาวชั่งใจ ภาพในหัวผุดขึ้นมา ในหนังอย่างว่าเธอเห็นผู้หญิงชอบนัก กับการอมท่อนลำนี่ไว้ในปาก ท่าทางพวกหล่อนเหมือนมีความสุขเสียเต็มประดา
อัญยิกาไม่รู้ว่าตนเองตกหลุมพรางของบวร เธอแค่อยากเห็นจะๆ ไม่คิดว่ามันจะเตลิดไปไกล
อารมณ์กำหนัดคุโชนขึ้น น้ำเมือกเหนียวที่รูร่องขมิบออกมาท่วมท้น เธอหนีบหน้าขาเข้าหากัน บวรเลยห้ามไว้ “อย่าทำแบบนั้น” เขายื่นมือมาลูบที่เนินเนื้อกลางร่างเธอ เกิดความรู้สึกแปลกๆ มือไม่อ่อนแรงลงทันใด
“ลองอมดูสิ เดี๋ยวพี่เลียให้”
คำพูดชวนสยิวนั่น ทำให้สติเธอขาดผึ่ง
จะเป็นไงนะหากเธอนอนถ่างขาให้พี่บอยเลียกลีบสาวของตัวเอง อัญยิกานึกถึงภาพที่เคยเห็นผ่านตา ความทรมานปนความเสียวที่ตัวเอกฝ่ายหญิงครางลั่น หลังถูกฝ่ายชายละเลงลิ้นกับเนินเนื้ออวบอูมของหล่อน
เธอพยักหน้าหงึกหงัก โน้มตัวลงไปใกล้ท่อนลำมากกว่าเก่า แม้จะกล้าๆ กลัว แต่เรื่องแบบนี้ไม่มีง่ายๆ วันนี้ทางสะดวก เธอสมควรทำความรู้จักกับความลับของเพศชาย ท่อนลำตรงหน้าส่ายหัวไปมา เหมือนกำลังทักทายเธอ
เพราะสนใจกับความใหญ่ยาวตรงหน้า อัญยิกาเลยไม่รู้ว่าบวรเองก็กำลังสนใจเนินอวบของเธอเช่นกัน
เขามองโหนกนูนกลางร่างสาวตามันระยับ
- ผู้เขียน
