บทที่ 10

2327 คำ

ตีสี่ครึ่งของวันถัดมา เมื่อคืนนอนพักเอาแรง เพื่อที่จะได้รีบหายไวๆ เช้านี้เธอถึงได้ลงมารายงานตัวพร้อมกับพี่คิเรียล ซึ่งพี่เขาเป็นหัวหน้าใหญ่ จะมีรุ่นพี่คนอื่นๆ คอยก้มหัวทำความเคารพอยู่ตลอดเวลา เธอเลยจะถอยออกห่าง เวลาที่เดินคู่กับพี่คิเรียล จะบอกว่าเราสองคนไม่เหมาะสมกัน [ก็คงใช่แหละ] เธอไม่อยากหัวสูง ไปชอบลูกชายบอส ถึงแม้ว่าเธอจะรู้ว่าพี่คิเรียลแอบมีความรู้สึกดีๆ ให้ แต่มันยาก ถ้าเธอจะชอบตอบ ขนาดชอบสมาชิกในแก๊งยังไม่มีแววที่จะสมหวัง หากเปลี่ยนไปชอบพอลูกชายหัวหน้าแก๊งอุปสรรคคงจะเยอะน่าดู “จะออกกำลังกายไหวไหมเนี่ย?” พี่โจโฉทัก หลังจากรายงานตัวเสร็จ “ไหวสิคะพี่ เตรียมตัวมาวิ่งแล้วเนี่ย~” “ดีเลย ไปวิ่งพร้อมพี่ พอดีไอ้ไคยังไม่หายเปื่อย” “เปื่อย? พี่หมายถึงป่วยเหรอ?” “ใช่ มันนอนซมตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เราไม่รู้เหรอ?” “รู้ว่าพี่เขาป่วยค่ะ แต่ไม่รู้ว่าป่วยหนักขนาดนี้ค่ะ” “นั่นแหละ มันป่วย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม