สองอาทิตย์ต่อมา
ช่วงเวลาแห่งความสุข ดำเนินมาอย่างต่อเนื่อง
ไม่มีการเปลี่ยนแปลงจาก ‘พี่ไค’ ตั้งแต่วันนั้น ที่เราเข้าร่วมกิจกรรมวันวาเลนไทน์ จนถึงวันนี้ เขาแสดงความรัก ในแบบที่เธอต้องการ เรานอนกอดกันทุกคืน ถึงแม้ว่าอยู่ต่อหน้าคนอื่น เขาอาจจะดูเย็นชาไปบ้าง ทว่าตอนที่เราสองคนอยู่ด้วยกัน เขากลับเป็นฝ่ายอ้อน และร้องขอความรักจากเธอ
ซึ่งนั่นก็ทำให้เธอมีความสุข และคิดว่าความรักครั้งนี้ จะต้องผ่านไปอย่างราบรื่น เขาใจดีขึ้น รู้จักการเทคแคร์ และตามใจผู้หญิงคนหนึ่งในฐานะแฟน แม้จะแอบดุเวลาที่เธอดื้อ เธอซน แต่เขาก็น่ารักกว่าเมื่อก่อน เลยไม่มีเหตุผลอะไรที่เราต้องแยกจากกัน เพราะเธอเองก็รู้สึกรักใคร่ผู้ชายคนนี้มากขึ้น
มันมากกว่าเมื่อก่อน จนเธอรู้สึกว่า ขาดเขาไม่ได้แล้ว
“มิรัน!”
สาวน้อยหันไปตามเสียงเรียก ขณะที่เจ้าของเสียงนั้น กำลังวิ่งมาหา เช้านี้บรรยากาศดูแปลกๆ เพราะรุ่นพี่หลายคน มองเธอด้วยแววตาเศร้
