พ่ายรักแฟนเก่า

พ่ายรักครั้งที่3

“เจ้าอีฟมาหาข้าซิ” ยายษากวักมือเรียกหลานสาวมาสอบถามด้วยความสงสัยเพราะนี่หนึ่งเดือนมาแล้วที่หลานขลุกตัวอยู่บ้าน ไม่ไปเปิดร้านที่รักหนักหนา ผิดวิสัยเจ้าอีฟ

“จ๋ายาย” เดินลงมาจากชั้นสามของบ้าน พอถึงขั้นบันไดสุดท้ายยายก็กวักมือเรียกรั้งไว้ก่อน

“เอ็งเป็นอะไร ทำไมไม่ไปขายเหล้าไหนว่าลูกค้าเยอะแยะขายไม่หวาดไม่ไหวแล้วไหงมาหมกตัวอยู่บ้านแบบนี้” ข้าเอ็งภาษายายษา แกติดพูดแบบนี้มานมนาน ข้างตัวมีไม้เท้าไว้คอยฟาดคนพูดไม่รู้ความ พกติดตัวจนเป็นนิสัย คนพูดไม่รู้ความส่วนใหญ่ก็หลานสาวตัวดีนั่นแหละ

“แหมะยาย ก็ต้องให้ลูกค้าพักตับบ้าง เปิดบ่อย ๆ ลูกค้าเบื่อพอดี”

“คนอื่นพักตับแต่พวกเอ็งไม่พักกันเลย ไหนเจ้าโด้มันอยู่ไหนมาหายายษาเดี๋ยวนี้เลย” ร้องเรียกหาเด็กในบ้านคู่หูคู่ซี้คู่ซ่าอยู่ด้วยกันเมื่อไหร่พากันสร้างเรื่องปวดหัวประจำ

“ครับยายษา” ดีโด้รีบโผล่หน้ามา อุตส่าห์หลบแล้วเชียว นึกว่าจะพ้นที่ไหนได้ไม่พ้นเฉย

“ไหนว่ามาพี่สาวเอ็งมันเป็นอะไร ทำไมมันมาอยู่ที่นี่”

“เจ้เป็นอะไรอ่า ทำไมไม่บอกยายษาไป” โยนคำถามกลับมาให้พี่สาว ไม่รู้จะตอบยังไงดีเหมือนกัน

“โยนกันไปโยนกันมา แต่แอบไปตั้งวงกินเหล้าท้ายตลาดทุกคืน เดี๋ยวจะแพ่นกระบาลให้” ว่าไม่ทันขาดคำไม้เท้าก็เคาะหัวทั้งคู่คนละที

แบบนี้ไม่เดี๋ยวแล้วยาย

“สังสรรค์กับน้อง ๆ ไงจ๊ะยาย คนเราก็ต้องรีแล็คบ้าง” ไอยดาหาเรื่องพูดแก้ต่าง

“สังสรรค์อะไรเดี๋ยวจะโดนดี สังสรรค์ทุกวัน ค่ำมืดดึกดื่นเป็นตั้งวงเมา ค่าเช่าไม่หาไปเก็บนี่วันที่เท่าไหร่แล้ว ร้านเหล้าเอ็งปลวกขึ้นแล้วมั้ง”

“พรุ่งนี้ตอนเย็นเดี๋ยวอีฟไปเก็บเลยจ้า พรุ่งนี้สิ้นเดือนไงยาย”

“มันเป็นยังไง ทะเลาะกับใครหรือไงถึงไม่ไปบ้านนู้น บอกข้ามาตรง ๆ ใครรังแกเอ็ง ข้าจะไปจัดการให้” เรื่องปกป้องหลานยายษาเต็มที่เสมอไม่เคยบกพร่อง

“ใครจะกล้ามาแหยมกับหลานยายษากันล่ะ ไม่มีใครทำอะไรอีฟทั้งนั้น อีฟแค่เบื่อ ๆ อยากเมาบ้างอะไรบ้างไงยาย”

“คำพูดเอ็งนี่ฟังไม่ขึ้นรู้ตัวไหม บอกอยากเมา อยู่บ้านนู้นเอ็งก็เมาทุกคืน คิดว่าข้าไม่รู้หรือไง”

“สลบแป๊บ ยายด่าไอ้โด้แทนแล้วกัน” ซบลงที่พนักโซฟา มาเป็นชุดแบบนี้แกล้งตายเหอะ

“อ้าวโยนมาให้โด้ซะงั้น โด้ไม่รู้อะไรนะยายษา”

“พอกัน พี่สาวเอ็งเป็นอะไรข้าคงไม่รู้ ช่วยกันปิดดีนัก น่าฟาดทั้งคู่”

“…” ดีโด้เงียบปาก จะให้พูดอะไรได้ ขืนบอกไปพี่สาวได้ซวยกันพอดี แฟนน่ะมีได้ยายษาไม่ว่า ทว่าเจ้ของไอ้โด้กับเพื่อนสนิทไม่ได้เรียกแฟนกันน่ะสิ สถานะอะไรกันก็ไม่รู้ยุ่งเหยิงจริง ๆ ล่าสุดไอ้โด้สืบมาได้ความว่าเพื่อนสนิทของเจ้อีฟเริ่มร่อนการ์ดแจก เตรียมจัดงานแต่ง

“แล้วนี่เจ้าอั๋นมันจะจัดงานเอ็งไม่ไปช่วยหรือไงเจ้าอีฟ” ยายษารับรู้เพียงว่าหลานสาวมีกลุ่มเพื่อนและเป็นเพื่อนสนิทคบกันมาหลายปี แต่ยายษาไม่รู้ว่าหลานสาวมีสัมพันธ์ชู้สาวกับเพื่อนชายคนสนิท

“หืม งานไรอ่ายาย อีฟไม่เห็นรู้เรื่องเลย โทรศัพท์พังยังไม่ได้ซื้อใหม่เลย” รู้อยู่เต็มอก ก็แกล้งไม่รู้ ไม่น่าเชื่อว่าเพื่อนชายจะร่อนการ์ดงานแต่งออกมามากมาย เธออับอายเพื่อนในกลุ่มเป็นอย่างมาก นี่สมาร์ตโฟนของเธอยังอยู่ในลิ้นชักเหมือนเดิม เพื่อนมาหาที่บ้านยายษาก็ไม่เจอเพราะว่าไอยดาใช้ชีวิตกลางคืน กลางวันนอน สั่งคนที่บ้านไว้ว่าเธอไม่อยู่ออกไปข้างนอก เพื่อนที่มาหาจึงไม่มีใครได้พบ

“ก็งานแต่งไง เจ้าอั๋นมันจะแต่งงาน เป็นเพื่อนกันทำไมไม่รู้เรื่องสำคัญแบบนี้”

“โทรศัพท์พังไงจ๊ะยาย อ่า หิวข้าวจัง โด้ไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือกัน อยากซดไรแซบ ๆ แถมหมูสะเต๊ะด้วยก็ดี” ไอยดาหาเรื่องหลบออกจากตรงนี้ ให้อยู่นานเห็นทีจะไม่ไหวได้แสดงสีหน้าออกมาพอดี ยายษาจับพิรุธเก่งยิ่งกว่าอะไร

“ไปดิเจ้” ดีโด้ดีดตัวลุกขึ้นอย่างไว ถ้านานกว่านี้ไอ้โด้ได้โดนแพ่นกระบาลอีกแน่

“สามัคคีกันจริง ๆ ขับขี่รถน่ะระมัดระวังกันด้วย” ยายษาตะโกนตามเด็กทั้งสองคน อยู่รวมกันทีทำคนแก่ปวดหัวความดันขึ้น ดีหน่อยแยกกันอยู่ พอกลับมาเจอกันก็พากันตั้งวงเหล้า หลานสาวแกน่ะตัวตั้งตัวตี บ่นไปไม่เข้าหู บ่นมากก็สงสารเพราะหลานไม่มีพ่อมีแม่ให้เป็นร่มใจ บ่นเยอะ ๆ หลานเง้างอนน้อยใจมาไม่พ้นยายษาได้หาของมาง้ออีกตามเคย

ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือเจ้าดังในจังหวัด

“นี่เจ้ เจ้ให้โด้ไปเก็บค่าเช่าเป็นเพื่อนไหมพรุ่งนี้อะ” มือถือไม้หมูสะเต๊ะรูดหมูเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย สั่งมากินแก้ขัดระหว่างรอก๋วยเตี๋ยวเรือรสเด็ด

“ไม่ต้องอะ พรุ่งนี้เจ้ว่าจะเริ่มเปิดร้านละ ป่านนี้ลูกค้าคงเหงา วันนี้ตอนเย็นคงต้องกลับไปเตรียมของก่อน” รูดหมูสะเต๊ะเข้าปากไม่ต่างจากน้องชาย

“ให้โด้ไปอยู่เป็นเพื่อนไหม เจ้จะได้ไม่ต้องเศร้า” ดีโด้เป็นห่วงผู้หญิงที่เปรียบเหมือนพี่สาวมากจริง ๆ ทุกวันนี้เจ้ยังเศร้าอยู่เลย ไอ้โด้ไม่ชอบให้เจ้เศร้าไม่ว่าจะเรื่องไหนก็ตาม

“โอ๊ย! แกอยู่ช่วยยายษาเก็บค่าแผงเถอะโด้ เจ้ไม่ได้เศร้าอะไร ชิว ๆ ละเว้ย”

“จริงอะ โด้ไม่อยากจะเชื่อเลย” ก็เจ้เล่นน้ำตาไหลก่อนจะนอนทุกคืน เรื่องนี้ไอ้โด้รู้แต่ไอ้โด้ไม่พูด เจ้คงไม่รู้ตัวว่าเวลาเมาแล้วพูดถึงผู้ชายคนนั้นยังไงบ้าง ไอ้ผู้ชายไม่รักดีมีเจ้อีฟทั้งคนยังกล้ามีคนอื่น แต่ดีหน่อยรอบนี้เจ้อีฟไม่เสียใจเท่าเมื่อก่อน

“โด้ วันนึงถ้าแกโตขึ้นมากกว่านี้ แกจะเข้าใจเองว่าไม่มีอะไรจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิต พูดให้เข้าใจง่าย ๆ ก็เนี่ย หมูสะเต๊ะอันนี้...” พูดแล้วก็หยิบหมูสะเต๊ะขึ้นมาหนึ่งไม้ จิ้มน้ำจิ้มเรียบร้อย “เห็นไหมมันเต็มไม้น่ากิน พอเอาเข้าปาก รูด เคี้ยว อ้าวหายไปแล้ว ก็แค่นี้ชีวิตคนเรา แกจะเอาอะไรมาก”

“บางทีเจ้ก็กวนตีน ไม่เหมาะกับคำปลอบโยนของโด้” ส่ายหัวให้กับความกวนประสาทของเจ้อีฟ เปรียบเทียบชีวิตคนกับหมูสะเต๊ะที่ไหนมี บ้าบอหนักแล้วเจ้กู

“ไม่ต้องปลอบหรอก เจ้โอเคอยู่แล้ว อะไรที่มันไม่ใช่ของเรา มันก็ต้องไม่ใช่สิ จะไปอยากได้ทำไม เหมือนทัพพีกับตะหลิว จะเอาตะหลิวมาตักแกงมันก็ได้ แต่มันช้าไง อะไรไม่ใช่ฝืนไปก็ไม่มีความสุขอยู่ดี” ความสัมพันธ์แบบคู่นอนไปวัน ๆ สักวันหนึ่งก็ต้องจบ ข้อนี้เธอรู้ดีตั้งแต่เริ่มที่จะให้เรื่องของเธอกับอนุการเกิดขึ้น “แต่เนี่ยของเราจ้ะ เชิญรับประทาน ไม่กินเจ้กินก่อนนะเว้ย”

ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กสดเปื่อยชิ้นตับตกวางลงตรงหน้ากลิ่นหอมชวนท้องร้อง ไอยดาไม่รอช้าตักเครื่องปรุงรสเพิ่มแล้วจัดการเอาเข้าปาก

ดีโด้ส่ายหน้าให้พี่สาว เขารู้ว่าเธอน่ะเครียด รู้ว่าเธอพยายามซ่อนความทุกข์ พยายามเข้มแข็ง ซึ่งเขาก็เชื่อว่าพี่สาวคนเก่งคนนี้จะผ่านไปได้เหมือนเมื่อก่อน

ผ่านมาแล้วจะผ่านไป