"ว่าไง" อาชิหยิบสมาร์ทโฟนเครื่องหรูมากดรับ เมื่อเดลโทรเข้ามาขณะที่นอนกอดร่างนุ่มนิ่มของชะเอมเพื่อพักเหนื่อยหลังจากทำกิจกรรมเข้าจังหวะในรอบที่สี่เสร็จ
(กว่าจะรับได้นะมึง ไอ้อาชิมึงอยู่ไหน กูกับไอ้ภูมารอมึงตั้งแต่ห้าโมงเย็นแล้วนะเว้ย)
"กูอยู่บ้านเอม"
(แล้วมึงนัดกูสองคนมาบ้านมึงทำเชี่ยอะไรตั้งแต่ห้าโมง)
"กูมารับเอม เดี๋ยวกูก็กลับ"
(แม่พายบอกมึงออกไปรับชะเอมตั้งแต่บ่าย นี่มันจะหกโมงแล้วนะเว้ย)
"มึงจะโวยวายทำไมนักหนาวะไอ้เดล มึงหิวมึงก็ไปกิน มึงง่วงมึงก็ไปนอน ทำอย่างกับไม่เคยมาบ้านกู"
(ตกลงมึงทำอะไรอยู่กันแน่)
"กำลังจัดเอมอยู่ โอ๊ย!" กำปั้นน้อยๆ ทุบไปที่ต้นแขนแกร่งอย่างแรง
(ไอ้เชี่ยชิ)
"เออๆ เดี๋ยวกูกลับแล้ว มึงเลิกงอแงได้ละ" พูดจบอาชิก็กดวางสายทันที
"ทำร้ายร่างกายพี่หรอ หืม?" พูดจบเขาก็ซุกไซ้ซอกคอหอมจูบไล้ไปเรื่อยๆ
"นี่! หยุดเลยนะ ถ้าไม่หยุดเอมโกรธจริงๆ ด้วย"
"เอมพูดแบบนี้มาสามรอบ
