“สะ สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้อย่างยากลำบาก เพราะข้อมือยังถูกล็อคไว้กับกัปตันโซล จนนั่นมันทำให้แม่ของเขามองที่ข้อมือฉันตกใจ และชี้นิ้วชี้เรียวสวยมามือสั่นระริก
“ทะ ทำไมเป็นแบบนี้ได้ โซลเราต้องคุยกันนะลูก!”
กัปตันโซลถอนหายใจทันที ก่อนที่เขาจะดึงผ้าห่มคลุมตัวฉันมิดชิดขึ้นกว่าเดิมแล้วหันไปตอบแม่
“แม่ออกไปก่อนผมขอแต่งตัวสิบนาที” ไล่แม่?
“ได้ สิบนาทีนี้เตรียมตัวเลย แม่จะโทรหาพ่อเรามาที่นี่ด้วย”
“เชิญครับ”
โอ้โห... ไม่มีใครเอาผู้ชายคนนี้อยู่สักคน รวมถึงฉันที่ตอนนี้ไม่กล้าแม้จะขยับ เพราะกลัวผ้าห่มมันจะร่นเห็นก้นงาม ๆ ของฉัน
จนสุดท้ายแม่กัปตันโซลยอมออกไปจากห้อง เราสองคนถึงลุกขึ้นพร้อมกันและฉันดึงผ้าห่มมาห่อตัวอย่างรวดเร็ว ซึ่งคุณโซนำทางไปปลดกุญแจมือที่ห้องของเขา ก่อนที่เราจะแยกย้ายไปใส่เสื้อผ้าออกมานั่งรอที่โซฟาปกติ
แต่ฉันใจไม่ดีเลย เพราะตอนนี้คอมีแต่รอยดูดและข้อมือก็เป็นรอยแดงชัด ผู้ใหญ่จะค
