ใบผัก | บทลงโทษ 2

1690 คำ

ฉันถอนริมฝีปากเงยขึ้นมอง “การทำโทษจะหยุดเมื่อไหร่?” “จนกว่าฉันจะพอใจ และอาจจะจบที่ระเบียง ครัว โซฟา หรือไม่ก็... ดาดฟ้าคอนโด” ฉันรีบเช็ดปากแล้วลุกขึ้นทันที แต่ขณะที่จะหนีไปจากเตียงข้อมือก็ถูกรั้งกลับด้วยกุญแจมือของเขา “คุณปล่อยฉันสักทีเถอะ” “ไม่ปล่อย จนกว่าเธอจะสัญญากับฉัน” “นี่คุณบังคับฉันเหรอ?” “เธอทำให้ฉันต้องทำแบบนี้เอง” ฉันมองผู้ชายตรงหน้าอย่างหมดหนทาง ก่อนที่เขาจะยิ้มที่มุมปากแล้วจับปลายเข็มขัดที่รัดคอฉันดึงไปหา แต่ไม่พอแค่นั้นนะ เมื่อเห็นว่าฉันไม่ขัดขืน กัปตันโซลก็ดันฉันให้นอนลงและกดขากางออกกว้าง เขาจับแก่นกายที่เปียกปอนถูขึ้นถูลงถูย้ำ ๆ ถูจนฉันได้ยินเสียงน้ำสวาทที่แสนเชิญชวนเขา “อ๊ะ อื้อ...” “เธออยากเป็นของฉันเห็นมั้ย?” ฉันกลั้นหายใจ เพราะคนที่ง่วนกับหว่างขาพูดจบก็ดันลำรักอันโตเข้ามาทันที ‘ปึก’ ให้ตายสิเขาไม่ใส่ถุงยางอนามัยอีกแล้ว! “อื้อ! ถะ ถุงยาง!” “ไม่ ฉันจะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม