โซล | ผมไม่แคร์

1815 คำ

“อะไรครับ?” ผมถามเรียบ ๆ ไม่สนใจว่าแม่ผมจะคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้ รู้ก็รู้ไปดิ เรื่องฟันหญิงมันเป็นเรื่องปกติของผมอยู่แล้ว “ลูกทำอะไรหนูใบผัก” เจอคำถามนั้นเข้าไปผมก็ถอนหายใจแล้วมองไปทางอื่น จนพ่อผมท่านถึงกับวางช้อนในมือลง และเสริมขึ้นมา “ตอบแม่เขาสิโซล ลูกผู้ชายกล้าทำต้องกล้ารับ” จะให้ผมรับอะไรอีกวะ ในเมื่อทุกคนก็น่าจะรู้ดีแก่ใจ “ผมมีอะไรกับใบผัก เราสนุกกัน... ก็แค่นั้น” “ไม่สนุกโซล อย่าคิดว่าแม่ไม่รู้นะว่าที่ผ่านมาเราทำอะไรใบผักบ้าง เกาหลี รัสเซีย บนคอนโด ไม่มีความอดทนเลยรึไง?” “ทำไมผมต้องทน ในเมื่อเหยื่ออยู่ใกล้ผมขนาดนี้” แม่ผมถอนหายใจทันที ก่อนที่จะกอดอกถามผมด้วยสีหน้าจริงจัง “โซลชอบใบผักรึเปล่า?” “เปล่า” ผมตอบโดยไม่คิด “ไม่ชอบ แล้วทำแบบนั้นทำไม?” “ยัยนั่นก็เหมือนผู้หญิงทั่วไป ผมแค่ทำสนุก ๆ ขำ ๆ น่ะแม่” ‘เคร้ง’ อยู่ ๆ นิวยอร์กก็โยนช้อนลงกลางโต๊ะ จนทำให้ผมกับแม่หันขวับไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม