EPISODE 01(4)
1003 คำ
ไทน์ไทม์เป็นลูกของฉัน ในวันที่ฉันเดินออกจากชีวิตของทิกเกอร์ ในท้องของฉันมีสองชีวิตที่กำลังเติบโต ตอนนั้นฉันท้องได้สามเดือน ซึ่งท้องฉันเล็ก และทิกเกอร์ไม่เคยสังเกตอะไรฉันเลย เขาจึงไม่ได้รู้เรื่องนี้ ความรู้สึกแรกที่รู้ว่าท้องฉันดีใจมาก และคิดว่าควรบอกทิกเกอร์ด้วย เพราะเขาคือลูกที่เกิดจากความรักของเรา
แต่ก็ไม่ได้บอก เพราะมีเหตุผลอยู่สองอย่าง
‘ไม่พร้อม’ คือเหตุผลข้อแรกที่ออกจากปากทิกเกอร์
หลังจากที่ฉันรู้ว่าตัวเองท้อง กลับมาถึงห้องก็รีบทำอาหารให้ทิกเกอร์ เขาถ่ายงานเสร็จกลับมาเหนื่อย ๆ ได้ทานกับข้าวฝีมือฉัน และได้ยินข่าวดีเขาน่าจะหายเหนื่อยบ้าง
“เกอร์” ฉันเอ่ยเรียกระหว่างทานข้าวกันสองคน
“หืม”
“เกอร์อยากมีลูกไหมอะ”
“อยากสิ เกอร์อยากมีลูกกับทิชานะ” คำพูดของทิกเกอร์ทำฉันยิ้มกว้าง มือรีบล้วงที่ตรวจครรภ์ขึ้นมาเพื่อที่จะให้เขาดู แต่แล้วก็ชะงักค้างเมื่อทิกเกอร์พูดต่อ “แต่มีตอนนี้คงแย่ เกอร์ยังไม่พร้อม ยังไม่มีดีกว่า ถ้าเกิดข่าวหลุดออกไปเกอร์ดับแน่”
“จะ จริงด้วย” มือรีบยัดเก็บกลับใส่กระเป๋าทันที
“ว่าแต่ถามทำไมเหรอ หรือว่าทิชา...ท้อง”
“เปล่า ทิแค่ถาม แค่อยากรู้ว่าเกอร์ชอบเด็กไหม”
“อ่อ ดีแล้ว เพราะถ้าทิชาท้องขึ้นมาคงจะยุ่งยากมาก เอาไว้เราพร้อมค่อยมีก็ได้”
“แล้วถ้าสมมุติว่าตอนนี้ทิท้องเกอร์ว่าทิควรทำไงดี”
“…”
“…”
“เกอร์ว่าเราเลิกคุยเรื่องนี้กันดีกว่า รู้สึกเครียดเลย ทั้งที่เป็นแค่เรื่องสมมุติ”
“อื้ม ขอโทษนะที่ทำให้เครียด ทิไม่ได้ท้องหรอก เกอร์สบายใจได้เลย” ฉันพยายามฝืนยิ้มให้ปกติ แต่ตอนนี้ในใจอยากร้องไห้ จะให้ทำไงได้ฉันท้องไปแล้ว ให้เอาออกฉันทำไม่ได้หรอก เขาคือสายเลือดของฉัน เขาเป็นความรักของเรา
“อืม” แล้วจากนั้นทิกเกอร์รวบช้อนลุกจากเก้าอี้ไป เขาคงจะกินไม่ลงแล้วสินะ ฉันไม่น่าคุยเรื่องนี้กับเขาเลย
‘เปลี่ยนไป’ คือเหตุผลข้อสองที่ทำให้ฉันเก็บเรื่องลูกเป็นความลับ ซ้ำยังเดินออกมาจากชีวิตของเขา เมื่อความรักที่ทิกเกอร์เคยมีให้ฉันมันหดหาย เขาแบ่งใจไปให้ใครอีกคน ฉันที่ไม่ได้มีความสำคัญกับเขาอีกต่อไป ก็ไม่จำเป็นต้องทำให้ชีวิตของเขาแย่ลงด้วยการมีฉัน
รักของเราหนึ่งปีแรกมันดีมาก กระทั่งมีคนมาแคสตัวละครที่มอ แล้วทิกเกอร์ก็คือหนึ่งในผู้ถูกเลือก หนึ่งเดือนหลังจากนั้นความรักของฉันกับทิกเกอร์ก็เริ่มไม่เหมือนเดิม ชีวิตของทิกเกอร์เริ่มวุ่นวาย ทว่ายังดีที่เขายังเสมอต้นเสมอปลาย รักษาคำสัญญาที่มีให้ฉันในวันที่เขาได้เข้าวงการบันเทิงอย่างเต็มตัว
“ถึงเกอร์จะทำงานวงการ มีชื่อเสียง มีคนรายล้อม มีแฟนคลับหนาแน่น แต่หัวใจของเกอร์จะเป็นของทิชาคนเดียว รักของเกอร์จะมีให้แค่ทิชา ทิชาจะสำคัญที่สุดนะ ถ้าเรามีเงินมากพอ เกอร์จะขอทิชาแต่งงาน จัดงานแบบที่เราเคยฝันเอาไว้ด้วยกัน เกอร์สัญญา”
“ขอบคุณนะ ทิรักเกอร์ที่สุดเลย”
ฉันยึดมั่น เชื่อใจในคำสัญญานั้นมาตลอด ทั้งที่ในความเป็นจริงคำสัญญานั้นมันไกลจากที่ควรจะเป็นขึ้นทุกที
ทิกเกอร์เริ่มลืมเลือนคำพูดที่เคยให้ไว้กับฉัน และสุดท้ายทิกเกอร์ก็เริ่มเปลี่ยนไป เขาก้าวหน้า ขณะที่ฉันย่ำอยู่กับที่เพื่อรอเขา ฉันย่ำอยู่กับที่เพื่อเวลาที่เขาเหนื่อยล้า เขาหันหลังกลับมาจะเจอฉันคอยให้กำลังใจอยู่เสมอ
และแล้วการรอคอยของฉันก็สูญเปล่าเมื่อทิกเกอร์นอกกายนอกใจมีใครอีกคน เราสามแม่ลูกจึงเลือกเดินออกมาโดยที่เขาไม่จำเป็นต้องเอ่ยปาก
เมื่อเป็นส่วนเกิน ก็แค่เดินออกมา
ฉันออกจากชีวิตของทิกเกอร์แล้วมาขออาศัยอยู่กับนินจา เนื่องจากฉันไม่มีญาติที่ไหน พ่อแม่ก็เสียเพราะอุบัติเหตุ เคยมียายที่เลี้ยงดูส่งเสียให้เรียนหนังสือ ยายเสียชีวิตลงตอนที่เป็นแฟนกับทิกเกอร์ได้ 3 ปี งานศพของยาย ทิกเกอร์ไม่ได้ไปเพราะติดถ่ายละคร และเขาก็บอกว่าผู้จัดการกลัวเป็นข่าว ไม่อนุญาตให้มา ทำให้ฉันต้องจัดงานศพยายเพียงลำพัง ไม่ใช่เพียงลำพังสิ มีแม่วิแม่ของทิกเกอร์คอยช่วยเหลือตลอดจนถึงวันเก็บกระดูก น่าเศร้าใจใช่ไหม ฉันก็อนาจใจตัวเองเหมือนกัน ตอนยายป่วยทิกเกอร์ก็ไปเยี่ยมแค่สามครั้ง หลังจากนั้นก็ไม่ได้ไปอีก ซึ่งยายรักทิกเกอร์มาก ฝากฝังฉันไว้กับเขา ทิกเกอร์ก็รับปาก แต่ทำไม่ได้
นินจาเป็นเพื่อนของทิกเกอร์เหมือนกัน แต่ไม่ได้สนิทสนม เพียงแค่รู้จักผ่าน ๆ เรียนจบนินจากลับมาทำสวนดอกไม้ที่บ้าน สืบทอดธุรกิจครอบครัว ฉันมาขออยู่ด้วย นินจาก็ยินดีอ้าแขนรับ และด่าทิกเกอร์มาจนถึงทุกวันนี้
ส่วนมิ้นที่มาอยู่ที่นี่เพราะสามีเชื้อชาติญี่ปุ่นเสียชีวิตขณะที่มิ้นตั้งท้องได้ไม่นาน จึงขอมาอยู่ที่นี่ด้วยกัน เราสามคนอยู่ด้วยกันมาตลอด และนินจาคอยดูแลเราดีมาก ๆ นินจาเป็นเกย์ฝ่ายรุก เรียกอีกอย่างว่า ‘เมะ’ จะเป็นอะไรยังไงนินจาก็คือผู้มีพระคุณของฉันกับลูก ถ้าไม่มีนินจาฉันคงแย่มาก ๆ
- ผู้เขียน
