รู้ความจริง

2098 คำ

Nadthapark Part ครืดด~ ครืดด~ แทบนับวินาทีได้ด้วยซ้ำ เมื่อมือถือของผมมีสายเรียกเข้า แล้วผมใช้ความไวโดยการคว้ามันมารับสาย เบอร์โทรของเพื่อนรัก ที่ทำงานที่ธนาคาร ส่งผลให้ผมทิ้งความสนใจมาที่ปลายสายในทันที "เป็นไงบ้าง.." ผมมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ ว่าที่มันโทรหา คงเกี่ยวข้องกับเรื่องที่ผมพึ่งขอร้องมันออกมา ผมทราบดีว่า สิ่งที่มันทำ มันเป็นการผิดกฎ มันไม่ถูกต้อง และรู้ดี ว่าคำขอของผมมันต้องมีความหมาย แม้มันจะพูดเหมือนให้ความช่วยเหลือไม่ได้ แต่ท้ายที่สุด มันต้องช่วยผมอย่างแน่นอน (บอกก่อน ว่าหากมึงไม่ใช่เพื่อน กูไม่มีทางทำแบบนี้นะโว้ยภาคย์) "เออน่า แค่ครั้งเดียวที่กูจะขอร้องมึง เรื่องนี้ ..มันสำคัญกับกูจริงๆ!" น้ำเสียงของผมแผ่วในตอนท้าย มันจุกที่ใจ ทุกครั้งที่นึกถึงเสี้ยวใบหน้าสวยหวานของอีกคน ผมไม่เคยคิด ว่าเธอจะกล้าทำแบบนี้ เธอในสายตาของผม เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาๆ ที่สามารถชักจูงได้ง่ายๆ ผมเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม