Chartchanok Part
ฉันเดินออกมาจากท่าอากาศยานและมุ่งตรงไปยังแท็กซี่ที่จอดคอยรับผู้โดยสารในระแวกนั้น
"ไปไหนดีครับ" คนขับแท็กซี่เอ่ยถาม ด้วยรอยยิ้มกว้างที่อยู่ภายใต้แมสผ้าสีน้ำเงิน
"ไปที่นี่ค่ะ" ฉันยื่นใบปลิวที่พกมาจากกรุงเทพให้แก่คนขับแท็กที่ทันที
"ไกลมากนะครับ เกือบร้อยกิโลห่างจากนี้ ปกติทุกคนที่จะไปที่นั่น ส่วนมากนั่งรถสองแถวไปทั้งนั้น เพราะจะประหยัดกว่าการนั่งแท็กซี่" คำแนะนำที่เอ่ยออกมา ทำให้ฉันยิ้มได้ทันที
"คนที่เชียงใหม่มีน้ำใจจังเลยค่ะ ..ฉันยินดีที่จะไปรถคันนี้ อย่าลืมกดมิเตอร์ด้วยนะคะ" รอยยิ้มบนใบหน้าของคนขับแท็กซี่เผยรอยยิ้มอีกครั้ง ก่อนจะเชื้อเชิญให้ฉันไปขึ้นรถอย่างสุภาพ ซ้ำยังแสดงน้ำใจโดยการเปิดประตูให้ ทั้งที่ผ่านมากิริยาแบบนี้ ฉันไม่เคยเจอ
"มาเที่ยวหรือครับ ..หรือว่ามาหาญาติ"
"..มาเที่ยวค่ะ" ฉันตอบรับออกไปเบาๆ พลางมองสิ่งแวดล้อมแปลกตาที่อยู่ด้านนอก
"ที่นี่อากาศดีมากนะครั
