Chartchanok Part
"หากสำหรับคุณลูกคือของตาย ..คุณก็เป็นเพียงคนที่ไม่มีความหมายสำหรับฉันเหมือนกัน!"
ฉันก้าวขาถอยห่าง หลังจากที่ได้เอ่ยคำนั้น ฉันไม่อยากคุยกับเขา สุดกับคำพูดของเขา เขาเป็นคนที่ใช้คำพูดทำร้ายความรู้สึกของคนได้ดีมากจริงๆ
หมับบ~
ข้อมือของฉันถูกคว้ากระทันหัน และฉันก็สะบัดออกทันทีเช่นกัน
"อะไรขนาดนั้น รังเกียจกันมากเลยหรือไง!" น้ำเสียงของเขาบ่งบอกถึงความไม่พอใจ แม้ที่ฉันทำลงไปเมื่อสักครู่ มันจะเกิดจากความตกใจ และไม่ทันระวังตัวแค่นั้นก็ตาม
"อย่าให้มันมากเกินไปนะฉัตร ..ฉันกำลังมาง้อ"
ง้อ.. ฉันทวนคำนั้นที่ในใจ แม้จะพยายามบอกตัวเองว่าฉันไม่ควรไปให้ความหมาย แต่เอาเข้าจริง มันก็อดไม่ได้อยู่ดี
หากก่อนหน้านี้ ฉันไม่เจอกับเรื่องแย่ๆมา ฉันคงไม่ทำ แบบที่เขามองว่ามันมากเกินไป การก้าวขาเข้ามาอยู่ในที่ๆไม่คุ้นเคย มันทำให้ฉันเกือบโดนทำร้าย มันไม่แปลกเลย หากหลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้น ม
