ความเงียบเข้าปกคลุมภายในรถหรู ฉันวางศีรษะซบลงที่อกแกร่ง สองแขนเกี่ยวกอดที่เอวสอบแน่น ไม่มีคำใดหลุดออกมาจากปากของเฮียภาคย์ และเขาก็ไม่ได้ปัดแขนและหน้าของฉันเองเช่นกัน
บางครั้ง กลิ่นหอมอ่อนๆในแบบฉบับของผู้ชายก็ทำให้ฉันใจสั่น เพียงแค่เห็นเขาทำในสิ่งที่รับปาก ดูแลบิดาของฉันไม่ให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการพนัน ซ้ำยังจัดการที่อยู่อาศัยให้เป็นอย่างดี เท่านี้ก็ถือว่าเพียงพอ
"เสื้อหอมจังเลยค่ะ"
ฉันเอ่ยออกมาเบาๆ ก่อนจะเงยหน้ามองเสี้ยวใบหน้าคมคาย ปลายจมูกเชิดรั้น ที่สัมผัสฝากฝังลงบนเสื้อเชิ้ตราคาแพง ทำให้ฉันจดจำกลิ่นกายหอมๆของเฮียภาคย์จนขึ้นใจ
"อ้อนขนาดนั้น อยากขออะไรฉันอีก"
เขาหรี่ตามองเพียงนิด พลางวางท่อนแขนพาดยาวไปกับขอบพนักเบาะ
"ไม่ได้อยากได้อะไรนี่คะ แค่ที่เฮียทำให้มันก็มากพอแล้วค่ะ เฮียดูแลพ่อหนูแบบที่รับปาก แค่นั้นหนูก็ดีใจแล้วค่ะ"
ฉันคลี่ยิ้มหวานออกมา ก่อนจะคลายอ้อมแขนให้กอดเขาไว้เพียงห
