“คุณอยากได้อะไรเพิ่มไหมครับ ผมจะออกไปจัดการหามาให้” โมริสถามเสียงสุภาพ เขาเห็นสีหน้าเศร้าๆ ของผู้หญิงของเจ้านายเลยรู้สึกไม่สบายใจ โมรีสไม่เคยเห็นใครมีสีหน้าแบบนี้หากได้อยู่ในอ้อมแขนของเจ้านาย ผู้หลายสิบคนที่เขาเคยดูแลต่างกับหญิงตรงหน้าลิบลับ พวกหล่อนจะกระดี๋กระด๋า เริงร่าแม้จะถูกมองด้วยสายตาดูแคลน
“ไม่ค่ะ วคุณกินอะไรหรือยังคะ เมรีเห็นมีห้องครัวแต่ไม่รู้ว่ามีของสดบ้างหรือเปล่า ถ้ายังไม่ได้กินอะไรเดี๋ยวเมรีทำเผื่อคุณๆ จะได้ไม่ลำบากเรื่องอาหารการกิน” เมรีปรับน้ำเสียงให้สดใสขึ้น เธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้เลย
“มีครับของสดครับ ผมเตรียมไว้แล้ว แต่ไม่รู้ว่าคุณเมรีจะชอบไหม ผมยังไม่ได้ทานอะไรเลยครับ”
“เมรีขอไปดูก่อนนะคะ มีอะไรพอจะทำกินได้บ้าง ตอนนี้ก็กำลังเริ่มหิวแล้วเหมือนกันค่ะ” เมรียิ้มให้ เธอลุกขึ้นยืน เดินตัวปลิวไปด้านในห้องเหมือนเดิม โดยมีสายตาสับสนของ
