“ได้เลยเมรี ฉันจะช่วยเธอเอง เธอเตรียมตัวรับความสุขที่ฉันจะมอบให้เถอะ จำเอาไว้ให้ขึ้นใจว่าเธอเป็นของฉันคนเดียว” ฟรองซัวร์กระซิบติดเรียวปากอิ่ม เขาบดขยี้กลีบปากอิ่มอย่างเมามัน และเสือกเสยกายแกร่งกับเนินนางอวบอูมเร็วๆ
“กรี้ด!!!”
เมรีหวีดร้องเสียงแหลม เธอเจ็บปวดแทบขาดใจตายกับความเจ็บที่เหมือนถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ความซ่านสยิวก่อนหน้าหายวับ!! ตอนนี้เธออึดอัด เจ็บแสบจนต้องขยับถอยหนีเมื่อฟรองซัวร์ยังพยายามเดินหน้าไม่หยุด ฟรองซัวร์เปลี่ยนแผนใหม่ คนตัวเล็กใต้ร่างเกร็งตัวและพยายามต่อต้านเขาสะบัดปลายนิ้วหยอกเย้ายอดอกอิ่ม เพื่อให้เมรีผ่อนคลาย
“อะ” ฟรองซัวร์สูดปากคราง กลีบสวาทรัดกายแกร่งจนแน่น เขาคำรามเบาๆ ดอกไม้แรกแย้มดอกนี้แน่นจนแทบทนไม่ไหว เขาหยอกเย้าสัดส่วนอวบอัดให้เมรีปรับกายให้คุ้นชินกับกายแกร่งที่ตอกตึงอยู่ภายในกายของหล่อน
ฟรองซัวร์เริ่มขยับตัวช้าๆ บ
