ไม่ยอมปล่อยให้เป็นอิสระ

1293 คำ

ชายหนุ่มเดินทางมาถึงบ้านก่อนเวลาค่ำ เมื่อมาถึงก็เดินเข้าห้องตัวเอง การเจริญสตินั่งสมาธิมันจะช่วยให้จิตใจเป็นสุขอีกอย่างจะได้รู้สึกสบายตัว เขาคิดแบบนั้น ส่วนเด็กสาวที่ลงมานั่งเล่นด้านล่างของตัวบ้านหลังจากที่ภากรณ์ขึ้นห้องไปแล้ว ใบหน้าขาวผ่องทอดสายตามองดูอะไรไปเรื่อยนอกตัวบ้าน แล้วหันกลับมามองที่หน้าจอมือถือที่ตัวของเธอถือลงมาด้วย มันนึกแปลกใจอยู่ไม่น้อย เมื่อเห็นรถประจำตัวของเขาจอดอยู่ เธอสอดส่ายสายตาหาป้าแม่บ้านเพื่อที่จะถาม จนกระทั่งป้าเดินออกมาจากในครัว “ป้าคะ คุณภากรณ์กลับมานานหรือยังคะ” “สักพักแล้วค่ะ แต่นายท่านขึ้นห้องไปแล้ว” สิรินทร์ที่ได้ยินที่ป้าพูด เธอก็ผุดรอยยิ้มที่ไม่น่าคาดเดาได้ ไม่รู้ว่ายิ้มเนื่องจากสาเหตุไหน แต่สำหรับเธอการไม่เจอเจ้าของบ้านนั้นถือว่าเป็นบุญ สิรินทร์เดินตามป้าแม่บ้านเข้าไปในครัว การอยู่เฉยๆมันทำให้เธอเบื่อ ดังนั้นต้องหาอะไรทำบ้าง ไหนๆเธอก็ไม่ได้ออกจากบ้านห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม