ยี่หวา
การได้กลับมานอนที่บ้านของตัวเองนั้น ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเป็นการได้นอนหลับอย่างเต็มอิ่ม แตกต่างจากตอนอยู่ในเมืองหลวง ตอนนั้นฉันไม่เคยนอนหลับสนิทได้เลยสักคืนทั้งที่คอนโดของฉันอยู่ในย่านหรู และของใช้ทุกอย่างล้วนมาจากแบรนด์หรูทั้งสิ้น
ซึ่งเฟอร์นิเจอร์ในบ้านหลังนี้ล้วนเป็นของเก่าตั้งแต่พ่อแม่ฉันยังอยู่ ทุกอย่างยังคงอยู่เหมือนเดิม เตียงของฉันเป็นเตียงลายการ์ตูนสมัยเด็ก อีกทั้งชุดโต๊ะไม้ที่แลดูไร้รสนิยม และของอื่น ๆ อีกมากมายที่ไม่มีความหรูหราแบบที่ฉันชอบเอาเสียเลย แต่ทุกอย่างเหล่านี้กลับทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นใจอย่างอธิบายไม่ได้
“ไม่มีอะไรกินเลยเหรอเนี่ย”
ภายในตู้เย็นไม่มีอาหารที่พอจะกินได้เลย ขนมปัง ฉันก็กินหมดไปแล้วเมื่อวานส่วนพวกของอย่างอื่นก็ยังไม่ได้ซื้อมา
ตอนแรกตั้งใจจะออกไปซื้อหลังสอนพิเศษเสร็จ แต่เรื่องที่เจอเมื่อวานกลับทำให้ทุกอย่างผิดแผนไปหมด
“เฮ้อ รถก็ไม่มี แล้วฉันจะออกไปซื้อ
