(ยี่หวา)
ช่วงสองสัปดาห์นี้ ฉันไม่ต้องไปสอนน้องพีร์เนื่องจากครอบครัวน้องพีร์ไปเที่ยวต่างประเทศ ตอนแรกฉันคิดว่าจะได้พักผ่อนสบาย ๆ อยู่ที่บ้านแต่กลับต้องมาปวดหัวกับแขกไม่ได้รับเชิญอย่าง อินทรี
แขกไม่ได้รับเชิญ ที่ไล่เท่าไรก็ไม่ออกไปเสียที
“เมื่อไรคุณจะกลับบ้านตัวเองคะ ไม่อายบ้างรึไงอยู่บ้านคนอื่นมาสามวันแล้วเนี่ย”
ฟังไม่ผิดหรอกค่ะ อินทรีอยู่บ้านฉันมาสามวันแล้วซึ่งเขาก็ยังคงนอนบนโซฟาในห้องรับแขกโดยไม่บ่นสักคำ และนั่นยิ่งทำให้ฉันหงุดหงิด เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกับว่า ไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย
“ไม่อาย”
“ว้าย”
ฉันร้องเสียงหลงเมื่ออินทรีคว้าเอวฉัน ดึงไปนั่งลงบนตักเขาโดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว
ทั้งที่เขาใช้แรงเพียงนิดในการดึงตัวฉันแต่ร่างฉันกลับถลาเข้าไปหาเขาทั้งตัว แถมยังไม่สามารถขัดขืนได้อีก
แรงคนหรือแรงช้างกันนะถึงได้เยอะขนาดนี้ น่าหงุดหงิดชะมัด
“วันนี้หอมอีกแล้ว”
เขายิ้มเมื่อฉันตว
