ตอนที่16. พากลับบ้าน

689 คำ

รถจิ๊ปเบรกกะทันหัน    ฌานรู้สึกถึงกระแสจิตที่ร่ำร้องพุ่งตรงมาทางเขา       เขาหักพวกมาลัยจอดรถไว้ข้างทางก่อนกระโจนออกมาจากรถอย่างรวดเร็ว    เขาเหลียวมองตามกระแสความรู้สึกที่พุ่งเข้าใส่ ความเจ็บปวดที่เขารู้สึกนั้นทำให้เลือดในกายเดือดพล่านและแววตาวาวโรจน์ด้วยความโกรธจัดจนดวงตาเขาเปล่งประกายเป็นสีแดงเพลิง    ร่างสูงสปริงตัวไม่กี่ครั้งก็พุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วราวกับเหาะได้ในกระแสลมเพียงแค่ไม่กี่นาทีเขาก็มาถึงรถกระบะคันหนึ่ง           ชายร่างเล็กยืนผิวปากพิงรถอยู่    เขากระโจนเข้าใส่เพียงแค่อึดใจมือของเขาก็กำรอบคออีกฝ่ายและยกมันจนเท้าลอยขึ้นจากพื้น “กะ...แก! แก...เป็นใคร!!!”           “แกทำอะไรผู้หญิงของข้า!!”    เขาออกแรงบีบจนอีกฝ่ายดิ้นพล่านหาลมหายใจ  ดวงตาเหลือกโปนด้วยความหวาดกลัว    แต่เสียงของหญิงสาวนสมองทำให้เขาเหวี่ยงร่างนั้นลงพื้นราวกับเศษขยะศีรษะกระแทกกับหินก้อนหนึ่งจนสลบไป  เขาแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม