เสียงทุ้มนุ่มนวลดุจกระดิ่งสวรรค์เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว แม้หญิงสาวเคยได้ยินเพียงหนเดียวก็มิอาจลืมเลือน
“ท่านซีชิงลู่” หลิวฟางซวงทำความเคารพผู้ที่เร่งรุดมาหา
ผู้มาใหม่เป็นชายหนุ่มเจ้าของเรือนสีเงินบนหลังกวางสีขาวเผือกตัวใหญ่ บนศีรษะของเขามีเขากวางหยกหนึ่งคู่ประดับอยู่ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนฉายแววเคร่งเครียดจริงจัง
ซีชิงลู่คือภูตกวางซึ่งเป็นผู้ปกครองสุดแดนพงไพรแห่งนี้ ด้วยความที่เขาไม่ค่อยสุงสิงกับผู้อื่น ครั้งแรกนางได้พบเขาพร้อมคือยามที่ท่านผู้อาวุโสจางกั๋วเหล่าพาเด็กน้อยทั้งสามมาที่นี่ และครานี้ก็เป็นครั้งที่สองที่พวกนางได้พบกัน
“มีกลุ่มมารบุกรุกสุดแดนพงไพร” ซีชิงลู่ก้มลงมองเด็กน้อยซึ่งหลับปุ๋ยอยู่ในอ้อมแขนของเทพธิดาสาว ใบหน้าเรียบเฉยเริ่มมีรอยย่นจากการขมวดคิ้ว “เด็กผู้นี้...”
“ขออภัยด้วยท่านซีชิงลู่ นางน่าจะเป็นสาเหตุที่ทำให้มีมารบุกรุกเข้ามาในเขตแดนต้องสาปแห่งนี้” หลิวฟางซวงรู้สึกเสียใจอ
