*****ท่านอาไม่ชอบเรื่องสับซ้อน
สายลมหวนส่งผลให้กระดิ่งบนยอดไม้สั่นไหว ใบไม้หยกสีเขียวขจีสะท้อนแสงแวววาว ก้านไม้ทองคำวูบไหวทั้งที่ปกติหนักพันชั่ง[1]
ต้นท้อหยกพยากรณ์ซึ่งยืนหยัดคู่ฟ้าดินมายาวนานหลายหมื่นปี บัดนี้ส่งสัญญาณเคลื่อนไหวอีกครา
เสียงเตือนแห่งการเปลี่ยนแปลง บ้างก็ทำใจได้ บ้างก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้น
ครั้งล่าสุดที่ต้นไม้ใหญ่ขนาดเท่าสิบคนโอบต้นนี้สั่นไหวเมื่อสี่พันปีก่อน หนึ่งเดือนให้หลังก็เกิดสงครามครั้งใหญ่อันนำมาซึ่งความสูญเสียอันน่าอาดูร
ทุกอย่างหมุนวนเวียนเป็นวัฏจักร ทว่าบางครา ความเป็นไปเหล่านั้นก็ชวนให้รู้สึกใจหาย
ผู้ที่นั่งบำเพ็ญเพียรอยู่ใต้ต้นท้อหยกลืมตาขึ้นมา คิ้วยาวสีขาวกดเข้าหากัน “ไยจึงเร็วนัก”
ในบรรดาโป๊ยเซียนทั้งหมด จางกั๋วเหล่าถือเป็นเซียนผู้อาวุโสมากที่สุด ดังนั้นจึงไม่แปลก... ที่เขาจะพบเห็นเรื่องราวของฟ้าดินมามากกว่าผู้อื่น และสามารถคาดเดาและทำนายได้แม่นยำกว่า
