“กินเด็กก่อนดีกว่า เด็กมัน... อ่อย” เขาลูบมือไปกับเรียวขา ก่อนจะทำหน้าบึ้ง
“ทำไมชอบใส่กางเกงสั้นๆ”
“พี่เขตไม่ชอบเหรอคะ”
“ไม่ชอบให้ใครเห็นขา พวกมันแซวกันเสียงดัง รำคาญหู” คนแก่ปากหนักขี้หวง อยากเห็นคนเดียวแต่ไม่ยอมปริปากพูดออกมาตรงๆ ทำเสียงดุๆ ใส่คนในอ้อมแขน
“มันใส่สบาย ซักง่ายด้วยค่ะ”
“ใส่ให้มันมิดชิดหน่อย มาอยู่ที่นี่ไม่ต้องซักผ้าเองแล้ว เดี๋ยวให้คนใช้ซักให้” เขาก้มลงดอมดมกลิ่นสาบสาวหอมกรุ่น กลิ่นแป้งเด็กและผิวผ่องของเธอทำให้เขาต้องสูดดมเข้าปอดลึกๆ แรงๆ
“เพิ่งอาบน้ำมาเหรอ หอมเชียว”
“ค่ะ”
“อืม... หอม” เขาดมอีกก่อนบอกว่าหอม
“เปิดนมให้ดูดหน่อย หิวนม”
“พี่เขตน่ะ!” สาวน้อยค้อนคนพูดจาขวานผ่าซาก ดูเหมือนจะไม่ทันใจ เขาเลยเลิกเสื้อขึ้นไปเสียเอง ก่อนจะดึงผ่านพ้นจากศีรษะออกไป
“แต่งงานแล้วต้องมาส่งข้าวทุกวันนะ” เขางึมงำกับอกของเธอ นวดเฟ้นทั้งที่ยังมีบราเซียร์ ก่อนจะเลื่อนมือไปปลดตะขอบราจาก
