“งืออออ… หนูไม่เคย… ”
น้ำผึ้งร้องออกมาด้วยความกลัว
“ถ้าไม่เคยลุงจะสอนให้… กลัวหรือจ๊ะ… งั้นไม่เป็นไร ลุงจะไม่ใช้มือจับ… แต่จะใช้ลิ้น”
ลุงดำตวัดลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองที่ปกคลุมไว้ด้วยแผงหนวดสีดำเป็นแพหนา ตาจ้องมองตรงง่ามขาของน้ำผึ้ง
“อย่าดื้อนะจ๊ะคนดี… ”
ลุงดำค่อยๆ เอื้อมมือเข้ามาดึงกางเกงขาสั้น รูดออกไปจากปลายเท้าน้อยๆ ของหล่อน เผยให้เห็นท่อนขาเนียนขาวราวกับหยวก
“ว้าว… ขาสวยมากหนูจ๋า… ”
ตาของลุงดำเบิกกว้าง จ้องมองตรงกึ่งกลางกาย แต่ยังไม่เห็นอะไรนอกจากโคกเนินโหนกนูนเพราะสองขายังหนีบแน่นเข้าหากันด้วยความอาย
“ขอลุงดูชัดๆ นะจ๊ะ… ขอลุงฉีกทุเรียนของหนูนะจ๊ะ… คิดว่ายวงจะต้องใหญ่น่ากินแน่ๆ…”
เจ้าของสวนทุเรียนผู้ชำนาญการฉีกทุเรียน จ้องมองง่ามขาหนีบแน่น เห็นแค่ไรขนสีดำที่โอบล้อมทุเรียนพูใหญ่แพลมออกมาตรงซอกขา
“อื๊อ… อ๊า… ”
น้ำผึ้งพยายามขัดขืน…
แต่เรี่ยวแรงของสาวน้อยหรือจะสู้แรงลุงดำจ
