TALK ติ๋ม
ความอ่อนโยนที่เสี่ยเขามอบให้ฉันในตอนนี้มันช่างมีความสุขดีจริง ๆ มันธรรมดาแหละที่ฉันจะต้องชอบ ก็ฉันไม่เคยมีพ่อมีแม่ที่รักใคร่และเอาใส่ใจอ่อนโยนกับฉันแบบนี้ ไม่เคยมีเลย
แต่เรื่องนั้นช่างมันก่อน เอาตอนนี้ดีกว่า กูอยากถอนหายใจยาว ๆ คือคุณเสี่ยภพขา คุณเสี่ยจะมองหน้าอิฉันอยู่แบบนี้เเหรอคะ จะไม่ทำอะไรหน่อยเเหรอคะ อ่อยนานแล้วค่ะเสี่ย!
“จะมองอยู่แบบนี้อย่างเดียวเหรอคะเสี่ย อ่อยจนล้าสายตาแล้วค่ะ” ฉันถอนหายใจยาว ๆ ใส่หน้าเสี่ยภพอย่างเบื่อหน่าย
“ฮ่า ๆ ฉันก็คิดอยู่เหมือนกันว่าจะมองเธออย่างเดียวเลยหรือยังไง” ถ้าไม่คิดจะทำอะไรคงไม่ใช่เสี่ยภพ
“พร้อมรบแล้วค่ะเสี่ย”
“แล้วจะรออะไรละครับ” โอ๊ยแม่เจ้าโว้ย กูนั่งรอเวลานี้มาตั้งนาน ไม่ค้างแล้วกู เสี่ยภพเริ่มรุกเข้ามาหาตัวฉัน ฉันเอนตัวนอนอย่างช้า ๆ ส่งสายตาอ่อยเต็มที่รอยยิ้มที่สุดแสนจะมีความเปล่งออกมาบนใบหน้าฉัน
“อื้ออ เสี่ย อืม ซี้ด โอ้ว”
