เจอกันอีกครั้งสินะภิญตรัยนึกงงๆ ใช่แน่เหรอละม้ายจริงแต่ไม่ใช่

1209 คำ

คอนที่ 46 และร้านขายเครื่องดื่มที่มองเห็น ส่วนมากที่ลูกค้าเข้าแถวเรียงคิวเยอะ จัดอย่างมาก เลยตัดสินใจเดินผ่านไปอีกร้าน โชคดีที่ร้านนี้คิวน้อยกว่า คือมีแค่สองสามคน เขาก็ ก็เลยเดินไป เพื่อขอเข้าคิวต่อจากหญิงสาวตรงหน้า ที่ต่อมา หล่อนกำลังซื้อน้ำเปล่าขวดหนึ่งเช่นกัน หากแต่ว่า พอหล่อนซื้อเสร็จเท่านั้น และกำลังจะหันใบหน้าขวับมาทางเขา ภิญตรัยเลยอุทานออกมาในทันที อย่างรู้สึก ตกอกตกใจ และไม่คาดคิด “เกลียวลินิน” และคำอุทานของเขาบวกกับน้ำเสียงที่เคยคุ้นนั้นทำให้หล่อนรู้สึกตกใจแต่พยายามนิ่งเงียบ เมื่อตั้งสติได้จึงเอ่ยบอก “ขอโทษด้วยนะคะ เพราะคุณทักคนผิดแล้ว ” เขาเงยใบหน้ามองจ้องหน้าหวานของหล่อนให้เต็มตา ครุ่นคิด แล้วกลับจำได้อีกครั้ง เมื่อหล่อนเอ่ยตอบมาอย่างนี้ หากแต่เขา ก็เลยตอบเฉไฉเล่นลิ้นไปอีกเรื่อง เพื่อพิสูจน์ดูว่าเธอจะเป็นคนคนเดียวกันกับที่เขาได้เคยพบมาก่อน เมื่อไม่นานนี้หรือเท่านั้น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม