ฉันลุกขึ้นแล้วเดินดุ่มๆออกมาจากคลับโดยไม่ได้บอกใครเลย สายธารไปเข้าห้องน้ำยังไม่กลับมาที่โต๊ะเอาไว้เดี๋ยวฉันแชทไปบอกว่าฉันจะกลับก่อน
ฉันทนไม่ได้หรอกที่ต้องนั่งมองภาพพี่สิงห์ทำอะไรต่อมิอะไรกับผู้หญิงคนนั้น
หมับ!!
“พริ้ง !! จะไปไหน”
พี่ชิม่อนไม่รู้ว่าตามฉันออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาคว้ามือมาจับแขนฉันไม่ให้ฉันเดินต่อไปไหนได้
“พริ้งง่วง อยากกลับไปนอนแล้วค่ะ”
“แต่สายธารยังอยู่ในคลับนะ แล้วจะกลับได้ไง”
“เดี๋ยวพริ้งเรียกแท็กซี่กลับเองก็ได้ค่ะ”
“สายธารเมาแค่ไหนพริ้งไม่เห็นหรอ ให้เพื่อนขับรถกลับคนเดียวแถมยังเมาไม่ได้สติแบบนั้นมีหวังกลับไปไม่ถึงห้อง แน่ๆ”
คำพูดของพี่ม่อนทำให้ฉันตั้งสติได้ มันจริงแบบที่พี่ม่อนพูด และฉันก็ควรคิดถึงเพื่อนให้ มากๆ กว่านี้สิ ไม่ใช่เห็นแก่ตัวหนีกลับก่อนแบบนีี
“ งั้นเข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ”
ฉันถอนหายใจออกมา เบาๆ ก่อนจะเดินย่างกรายกลับเข้าไปในคลับ
เสี
