๒๗
รถส่วนตัวคันหรูที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าผ่านการทำความสะอาดมาเป็นอย่างดีวิ่งเข้ามาจอดภายในลานจอดของเพนต์เฮาส์
ประตูอัตโนมัติเปิดออกตามด้วยร่างสมส่วนดูดีที่ทั้งใบหน้า ผิวพรรณ แม้กระทั่งการแต่งกายมองไม่ออกเลยว่าอายุปาไปเลขหกแล้ว
รองเท้าอย่างดีแตะพื้น แขนของซ้ายงอเข้าหาลำตัวเป็นการคล้องกระเป๋าไว้ที่ข้อพับ
คุณกมลเลื่อนนิ้วไปคีบแว่นตาออกจากใบหน้า ไม่นานก็สาวเท้าเข้าไปขวางหน้าคนที่พึ่งจะก้าวขาออกมาจากที่ที่ทำให้เธอร้องไห้
น้ำตาของพยาบาลสาว บางครั้งก็ดูเหมือนจะน่าสงสาร แต่คำพูดคำจาที่พยาบาลสาวพูดกับหลานสาวของท่าน ท่านไม่โอเค
"มีอะไรหรือเปล่าคะ" ขวัญจิราหรี่ตามองคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ แต่เสียงจากทางด้านหลังทำให้พยาบาลสาวละความสนใจออกไป
"สวัสดีครับคุณย่า"
"สิ่งที่เธอทำ และสิ่งที่ผู้หญิงของเธอพูด ฉันไม่โอเคนะ" คุณกมลตั้งประเด็นอย่างตรงไปตรงมา ดวงตาคมกริบจ้องมองคนสองคนที่ยืนเคียงข้
