๒๑
"พี่นนท์เมาแล้วเหรอ?" คำถามของเธอส่งผลให้เขาเปล่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ
ดวงตากลมโตใสแป๋วเกลือกกลิ้งไปมาพาลพาขนตางอนให้ไหวตามในขณะที่เธอพยายามค้นหาความคิดของเขา สาเหตุที่ทำให้คิดแบบนั้นเพราะฟันคมสวยบดกัดกลีบปากล่างของตัวเองเป็นเชิงใช้ความคิดชัดเจน
ความไร้เดียงสา แววตาที่ไม่มีพิษสงใดๆ เธอไม่ควรถูกทิ้งแบบนี้เลย
รชานนท์ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงคิดแบบนี้ บางทีเขาอาจจะเคยโดนแบบเธอมาก่อนเลยอยากให้คนอื่นเข้าอกเข้าใจแบบที่เขากำลังจะทำกับเธอ
"ไม่เมา เหล้าเบียร์พวกนี้ทำให้ผมเปลี่ยนไปไม่ได้หรอก"
"..."
"ทำหน้าแบบนี้หมายความว่าไง ไม่เชื่อผมเหรอ?" กระต่ายส่ายหน้าน้อยๆ แทนคำตอบ เพราะไม่รู้จะอธิบายแบบไหน เขาเป็นคนที่แต่งคำพูดให้คนเข้าใจไม่เก่งสักเท่าไหร่ เขาจึงเลือกที่จะเบี่ยงเบนความสนใจโดยการโน้มตัวเข้าไปหาชามบะหมี่ที่มีไอความร้อนและกลิ่นหอมโชยเตะจมูกแทน
"ชามออกโตนึกว่าจะมีแค่เส้นที่อืด
